Psalms 88

(En Sang. En Salme af Koras Sønner. Til Sangmesteren. Al-mahalat-leannot. En Maskil af Ezraitten Heman.) HERRE min Gud, jeg råber om dagen, om Natten når mit Skrig til dig;

Tonon-kira. Salamo nataon'ny Koraita. Ho an'ny mpiventy hira. Almahalath-leanoth. Maskila nataon'i Hemana Ezrahita. Jehovah ô, Andriamanitry ny famonjena ahy, Andro aman'alina no itarainako eo anatrehanao;

lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, til mit Klageråb låne du Øre!

Aoka ny fivavako ho tonga eo anatrehanao; Atongilano amin'ny fitarainako ny sofinao;

Thi min Sjæl er mæt af Lidelser, mit Liv er Dødsriget nær,

Fa diboka ny fahoriana ny fanahiko; Ary ny aiko manakaiky ny fiainan-tsi-hita.

jeg regnes blandt dem, der sank i Graven, er blevet som den, det er ude med,

Natao ho isan'izay midina any an-davaka aho Ary efa tahaka izay tsy manan-kery;

kastet hen imellem de døde, blandt faldne, der hviler i Graven, hvem du ej mindes mere, thi fra din Hånd er de revet.

Efa nafoy ho any amin'ny maty aho, Tahaka izay voavono, mandry ao am-pasana, Izay tsy tsarovanao intsony, Fa voafongotry ny tananao.

Du har lagt mig i den underste Grube, på det mørke, det dybe Sted;

Efa nametraka ahy any an-davaka ambany indrindra Hianao, Ao amin'ny maizina, dia ao amin'ny lalina.

tungt hviler din Vrede på mig, alle dine Brændinger lod du gå over mig. - Sela.

Ny fahatezeranao manindry ahy mafy, Ary ny alon-dranonao rehetra azeranao amiko.

Du har fjernet mine Frænder fra mig, gjort mig vederstyggelig for dem; jeg er fængslet, kan ikke gå ud,

Efa nampanalavirinao ahy ny olona nahazatra ahy; Efa nataonao. fahavetavetana eo imasony aho; Voahidy aho ka tsy afa-mivoaka.

mit Øje er sløvt af Vånde. Hver Dag, HERRE, råber jeg til dig og rækker mine Hænder imod dig.

Ny masoko efa pahina noho ny fahoriana; Jehovah ô, miantso Anao isan'andro aho, Mamefy tanana aminao aho.

Gør du Undere for de døde, står Skyggerne op og takker dig? - Sela.

Haneho fahagagana amin'ny maty va Hianao? Ny matoatoa va no hitsangana hidera Anao?

Tales der om din Nåde i Graven, i Afgrunden om din Trofasthed?

Hotorina any am-pasana va ny famindram-ponao, Ary ny fahamarinanao any amin'ny fandringanana?

Er dit Under kendt i Mørket, din Retfærd i Glemselens Land?

Ho fantatra ao amin'ny maizina va ny fahagagana ataonao, Ary ny fahamarinanao ao amin'ny tany fanadinoana?

Men jeg, o HERRE, jeg råber til dig, om Morgenen kommer min Bøn dig i Møde.

Fa raha izaho, dia Hianao no itarainako, Jehovah ô; Ary ny fivavako tonga eo anatrehanao nony maraina.

Hvorfor forstøder du, HERRE, min Sjæl og skjuler dit Åsyn for mig?

Jehovah ô, nahoana no manary ny fanahiko Hianao Ka manafina ny tavanao amiko?

Elendig er jeg og Døden nær, dine Rædsler har omgivet mig fra min Ungdom;

Ory aho ka efa ho faty hatramin'ny fahazazako; Raha itambesa-ran'ny fampitahoranao aho, dia very hevitra;

din Vredes Luer går over mig, dine Rædsler har lagt mig øde,

Manafotra ahy ny fahatezeranao; Matin'ny fampitahoranao aho;

som Vand er de om mig Dagen lang, til Hobe slutter de Kreds om mig;

Mandifotra ahy mandrakariva tahaka ny rano ireny; Miara-manodidina ahy izy.

Ven og Frænde fjerned du fra mig, holdt mine Kendinge borte.

Efa nampanalavirinao ahy ny olona tia ahy sy ny sakaizako; Ireo nahazatra ahy dia fahamaizinana.