Psalms 77

Zborovođi. Po Jedutunu. Asafov. Psalam.

با صدای بلند نزد خدا زاری می‌کنم. در پیشگاه خدا فریاد می‌کنم تا او مرا بشنود.

Glasom svojim Bogu vapijem, glas mi se Bogu diže i on me čuje.

به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دستهای خود را به سوی او بلند می‌کنم، امّا تسلّی نمی‌یابم.

U dan nevolje tražim Gospodina, noću mi se ruka neumorno pruža k njemu, ne može se utješit' duša moja.

خدا را یاد می‌کنم و آه می‌کشم. زمانی که به فکر فرو می‌روم، مأیوس می‌شوم.

Spominjem se Boga i uzdišem; kad razmišljam, daha mi nestane.

خواب را از من گرفته‌ای، آن‌قدر پریشانم که نمی‌توانم حرف بزنم.

Vjeđe moje držiš, potresen sam, ne mogu govoriti.

به روزگار گذشته فکر می‌کنم و سالهای پیش را به یاد می‌آورم.

Mislim na drevne dane i sjećam se davnih godina;

تمام شب با خود فکر می‌کنم و می‌اندیشم و از خود می‌پرسم:

razmišljam noću u srcu, mislim, i duh moj ispituje:

«آیا خداوند ما را برای همیشه ترک خواهد کرد؟ آیا هرگز از ما راضی نخواهد شد؟

"Hoće li Gospodin odbaciti zauvijek i hoće li ikad još biti milostiv?

آیا دیگر ما را دوست ندارد؟ آیا پیمان او با ما باطل شده است؟

Je li njegova dobrota minula zauvijek, njegovo obećanje propalo za sva pokoljenja?

آیا خدا رحمت خود را فراموش کرده و خشم او، جای شفقت او را گرفته است؟»

Zar Bog je zaboravio da se smiluje, ili je gnjevan zatvorio smilovanje svoje?"

پس گفتم: «درد من این است که رفتار خدا با من عوض شده است.»

I govorim: "Ovo je bol moja: promijenila se desnica Višnjega."

من کارهای خداوند را به‌خاطر خواهم آورد و معجزات او را که در گذشته نشان داد، به یاد می‌آورم.

Spominjem se djela Jahvinih, sjećam se tvojih pradavnih čudesa.

دربارهٔ تمام کارهای تو تفکّر خواهم نمود و دربارهٔ کارهای حیرت‌انگیز تو خواهم اندیشید.

Promatram sva djela tvoja, razmatram ono što si učinio.

خدایا، همهٔ کارهای تو مقدّسند. خدایی به بزرگی تو وجود ندارد.

Svet je tvoj put, o Bože: koji je bog tako velik kao Bog naš?

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی. تو قدرت خود را به همهٔ اقوام جهان نشان دادی.

Ti si Bog koji čudesa stvaraš, na pucima si pokazao silu svoju.

تو با قدرت خود، قوم خود، یعنی فرزندان یعقوب و یوسف را آزاد نمودی.

Mišicom si izbavio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josipove.

ای خدا، وقتی آبها تو را دیدند، ترسیدند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

Vode te ugledaše, Bože, ugledaše te vode i ustuknuše, bezdani se uzburkaše.

ابرها باریدند، رعد در آسمان غرید، برق در همه‌جا درخشید.

Oblaci prosuše vode, oblaci zatutnjiše gromom i tvoje strijele poletješe.

صدای رعد تو در گِردباد بود و نور برق، جهان را روشن ساخت و زمین را به لرزه درآورد.

Grmljavina tvoja u vihoru zaori, munje rasvijetliše krug zemaljski, zemlja se zatrese i zadrhta.

از دریا عبور نمودی و از عمق دریا گذشتی ولی اثری از جای پایت دیده نشد.

Kroz more put se otvori tebi i tvoja staza kroz vode goleme, a tragova tvojih nitko ne vidje. [ (Psalms 77:21) Ti si svoj narod vodio kao stado rukama Mojsija i Arona. ]

قوم خود را به وسیلهٔ موسی و هارون، مانند یک شبان رهبری نمودی.