Job 37

И поради това сърцето ми трепери, от мястото си се помества.

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.

Слушайте внимателно гърма на гласа Му и тътена, който излиза от устата Му.

غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.

Той го изпраща под цялото небе и светкавицата Си — до краищата на земята.

او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.

След нея бучи глас, Той гърми с величествения Си глас и не възпира светкавиците, когато се чуе гласът Му.

بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.

Бог гърми чудно с гласа Си, върши велики дела, които ние не схващаме.

به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.

Защото казва на снега: Вали на земята! — и на проливния дъжд и на дъждовните порои.

به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،

Слага печат на ръката на всеки човек, така че всички хора да познаят делото Му.

مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.

Тогава зверовете отиват в бърлогите си и в леговищата си остават.

حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.

От стаите на юг вихрушка иде, от северните ветрове — студът.

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

Чрез Божия дъх става лед и широтата на водите се затваря.

خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.

Той насища с влага облака и разпръсва светлите Си облаци,

ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.

и те се носят наоколо под наставлението Му, за да правят всичко, което им заповядва, по лицето на земния свят.

به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.

Докарва ги било за наказание, или за земята Си, или за милост.

او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.

Слушай това, Йове, застани и размисли за Божиите чудеса.

لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.

Знаеш ли как Бог им заповядва и прави да свети светкавицата на облака Му?

آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟

Разбираш ли равновесието на облаците, чудните дела на Съвършения във знание?

آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.

Как биват дрехите ти топли, когато успокоява земята от юг?

وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،

Разпрострял ли си с Него небесната твърд, здрава като излято огледало?

آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟

Научи ни какво да Му кажем, не можем думите да наредим от тъмнина.

به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.

Ще му се извести ли, ако аз говоря? Ако продума човек, непременно ще бъде погълнат.

من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.

Дори и сега не виждат хората поради облаците светлината ярка, но минава вятърът и ги изчиства.

همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،

От север идва златно сияние; страшно величие има у Бога.

همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.

Всесилния — не можем да Го проумеем — Превъзходния във сила и във съд; и в правосъдието изобилно Той не угнетява.

خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.

Затова хората Му се боят; и Той не гледа на никого от мъдрите по сърце.

بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.