Psalms 88

canticum carminis filiorum Core victori per chorum ad praecinendum eruditionis Eman Ezraitae Domine Deus salutis meae per diem clamavi in nocte coram te
Пісня. Псалом. Синів Кореєвих. Для дириґетна хору. На „Махалат лефннот". Пісня навчальна Гемана езрахеяннина.
ingrediatur ante te oratio mea inclina aurem tuam ad laudationem meam
Господи, Боже спасіння мого, вдень я кличу й вночі я перед Тобою:
quia repleta est malis anima mea et vita mea ad infernum descendit
хай молитва моя дійде перед обличчя Твоє, нахили Своє ухо до зойку мого,
reputatus sum cum descendentibus lacum factus sum quasi homo invalidus
душа бо моя наситилась нещастями, а життя моє зблизилося до шеолу!
inter mortuos liber sicut interfecti et dormientes in sepulchro quorum non recordaris amplius et qui a manu tua abscisi sunt
Я до тих прирахований став, що в могилу відходять, я став, немов муж той безсилий...
posuisti me in lacu novissimo in tenebris in profundis
Я кинений серед померлих, немов оті трупи, що в гробі лежать, що про них Ти не згадуєш більш, і потяті вони від Твоєї руки...
super me confirmatus est furor tuus et cunctis fluctibus tuis adflixisti me semper
Умістив Ти мене в глибочезну могилу, до пітьми в глибинах.
longe fecisti notos meos a me posuisti me abominationem eis clausum et non prodeuntem
На мене лягла Твоя лють, і Ти всіма Своїми ламаннями мучив мене... Села.
oculus meus infirmatus est ab adflictione invocavi te Domine tota die expandi ad te palmas meas
Віддалив Ти від мене знайомих моїх, учинив Ти мене за огиду для них... Я замкнений і не виходжу,
numquid mortuis facies mirabilia aut gigantes surgent et confitebuntur tibi semper
стемніло з біди моє око... Я кожного дня Тебе кличу, о Господи, простягаю до Тебе руки свої!...
numquid narrabitur in sepulchro misericordia tua et veritas tua in perditione
Чи Ти чудо вчиниш померлим? Чи трупи встануть і будуть хвалити Тебе? Села.
numquid noscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra quae oblivioni tradita est
Хіба милість Твоя буде в гробі звіщатись, а вірність Твоя в аввадоні?
ego autem ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te
Чи познається в темряві чудо Твоє, а в краю забуття справедливість Твоя?
quare Domine abicis animam meam abscondis faciem tuam a me
Та я кличу до Тебе, о Господи, і вранці молитва моя Тебе випереджує...
pauper ego et aerumnosus ab adulescentia portavi furorem tuum et conturbatus sum
Для чого, о Господи, кидаєш душу мою, ховаєш від мене обличчя Своє?
per me transierunt irae tuae terrores tui oppresserunt me
Нужденний я та помираю відмалку, переношу страхіття Твої, я ослаблений став...
circumdederunt me quasi aquae tota die vallaverunt me pariter
Перейшли надо мною Твої пересердя, страхіття Твої зруйнували мене,
longe fecisti a me amicum et sodalem notos meos abstulisti
вони оточають мене, як вода, увесь день, вони разом мене облягають... друга й приятеля віддалив Ти від мене, знайомі мої як та темрява!...