Psalms 77

recordans Dei conturbabar loquebar in memet ipso et deficiebat spiritus meus semper

Εις τον πρωτον μουσικον, δια Ιεδουθουν. Ψαλμος του Ασαφ. Η φωνη μου ειναι προς τον Θεον, και εβοησα η φωνη μου ειναι προς τον Θεον, και εδωκεν εις εμε ακροασιν.

prohibebam suspectum oculorum meorum stupebam et non loquebar

Εν ημερα θλιψεως μου εξεζητησα τον Κυριον εξετεινον την νυκτα τας χειρας μου και δεν επαυον η ψυχη μου δεν ηθελε να παρηγορηθη.

recogitabam dies antiquos annos pristinos

Ενεθυμηθην τον Θεον και εταραχθην διελογισθην, και ωλιγοψυχησε το πνευμα μου. Διαψαλμα.

recordabar psalmorum meorum in nocte cum corde meo loquebar et scobebam spiritum meum

Εκρατησας τους οφθαλμους μου εν αγρυπνια εταραχθην και δεν ηδυναμην να λαλησω.

ergone in aeternum proiciet Dominus et non repropitiabitur ultra

Διελογισθην τας αρχαιας ημερας, τα ετη των αιωνων.

ergone conplebit usque in finem misericordiam suam consummabit verbum de generatione et generatione

Ανακαλω εις μνημην την ωδην μου την νυκτα διαλογιζομαι μετα της καρδιας μου, και το πνευμα μου διερευνα

numquid oblitus est misereri Deus aut conplebit in furore misericordias suas semper

μηποτε ο Κυριος με αποβαλη αιωνιως, και δεν θελει εισθαι ευμενης πλεον;

et dixi inbecillitas mea est haec commutatio dexterae Excelsi

η εξελιπε διαπαντος το ελεος αυτου; επαυσεν ο λογος αυτου εις γενεαν και γενεαν;

recordabor cogitationum Domini reminiscens antiqua mirabilia tua

Μηποτε ελησμονησε να ελεη ο Θεος; μηποτε εν τη οργη αυτου θελει κλεισει τους οικτιρμους αυτου; Διαψαλμα.

et meditabor in omni opere tuo et adinventiones tuas loquar

Τοτε ειπα, Αδυναμια μου ειναι τουτο αλλοιουται η δεξια του Υψιστου;

Deus in sanctuario via tua quis deus magnus ut Deus

Θελω μνημονευει τα εργα του Κυριου ναι, θελω μνημονευει τα απ αρχης θαυμασια σου

tu es Deus faciens mirabilia ostendens in populis potentiam tuam

και θελω μελετα εις παντα τα εργα σου, και περι των πραξεων σου θελω διαλογιζεσθαι.

redemisti in brachio populum tuum filios Iacob et Ioseph semper

Θεε, εν τω αγιαστηριω ειναι η οδος σου τις Θεος μεγας, ως ο Θεος;

videntes te aquae Deus videntes te aquae parturierunt et commotae sunt abyssi

Συ εισαι ο Θεος ο ποιων θαυμασια εφανερωσας μεταξυ των λαων την δυναμιν σου.

excusserunt aquas nubila vocem dederunt nubes et sagittae tuae discurrebant

Ελυτρωσας δια του βραχιονος σου τον λαον σου, τους υιους Ιακωβ και Ιωσηφ. Διαψαλμα.

vox tonitrui tui in rota apparuerunt fulgora tua orbi concussa est et commota est terra

Τα υδατα σε ειδον, Θεε, τα υδατα σε ειδον και εφοβηθησαν εταραχθησαν και αι αβυσσοι.

in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non sunt agnita

Πλημμυραν υδατων εχυσαν αι νεφελαι φωνην εδωκαν οι ουρανοι και τα βελη σου διεπεταξαν.

deduxisti quasi gregem populum tuum in manu Mosi et Aaron

Η φωνη της βροντης σου ητο εν τω ουρανιω τροχω εφωτισαν αι αστραπαι την οικουμενην εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη.

eruditionis Asaph ausculta populus meus legem meam inclinate aurem vestram ad verba oris mei

Δια της θαλασσης ειναι η οδος σου και αι τριβοι σου εν υδασι πολλοις, και τα ιχνη σου δεν γνωριζονται.

aperiam in parabula os meum loquar enigmata antiqua

Ωδηγησας ως προβατα τον λαον σου δια χειρος Μωυσεως και Ααρων.