Lamentations 5

recordare Domine quid acciderit nobis intuere et respice obprobrium nostrum

Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.

hereditas nostra versa est ad alienos domus nostrae ad extraneos

Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.

pupilli facti sumus absque patre matres nostrae quasi viduae

Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.

aquam nostram pecunia bibimus ligna nostra pretio conparavimus

Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.

cervicibus minabamur lassis non dabatur requies

Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.

Aegypto dedimus manum et Assyriis ut saturaremur pane

Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.

patres nostri peccaverunt et non sunt et nos iniquitates eorum portavimus

Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.

servi dominati sunt nostri non fuit qui redimeret de manu eorum

Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ ημας δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.

in animabus nostris adferebamus panem nobis a facie gladii in deserto

Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ εμπροσθεν της �ομφαιας της ερημου.

pellis nostra quasi clibanus exusta est a facie tempestatum famis

Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.

mulieres in Sion humiliaverunt virgines in civitatibus Iuda

Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.

principes manu suspensi sunt facies senum non erubuerunt

Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.

adulescentibus inpudice abusi sunt et pueri in ligno corruerunt

Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.

senes de portis defecerunt iuvenes de choro psallentium

Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.

defecit gaudium cordis nostri versus est in luctu chorus noster

Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.

cecidit corona capitis nostri vae nobis quia peccavimus

Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.

propterea maestum factum est cor nostrum ideo contenebrati sunt oculi nostri

Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.

propter montem Sion quia disperiit vulpes ambulaverunt in eo

Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.

tu autem Domine in aeternum permanebis solium tuum in generatione et generatione

Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.

quare in perpetuum oblivisceris nostri derelinques nos in longitudinem dierum

Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;

converte nos Domine ad te et convertemur innova dies nostros sicut a principio

Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.

sed proiciens reppulisti nos iratus es contra nos vehementer

Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;