Psalms 147

alleluia laudate Dominum quoniam bonum est canticum Dei nostri quoniam decorum est pulchra laudatio

RAB’be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız’ı ilahilerle övmek! O’na övgü yaraşır.

aedificabit Hierusalem Dominus eiectos Israhel congregabit

RAB yeniden kuruyor Yeruşalim’i, Bir araya topluyor İsrail’in sürgünlerini.

qui sanat contritos corde et alligat plagas eorum

O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.

qui numerat multitudinem stellarum et omnes nomine suo vocat

[] Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.

magnus Dominus noster et multus fortitudine prudentiae eius non est numerus

Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.

suscipiens mansuetos Dominus humilians impios usque ad terram

RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.

canite Domino in confessione canite Deo nostro in cithara

RAB’be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız’ı lirle, ilahilerle övün.

qui operit caelos nubibus et praebet terrae pluviam et oriri facit in montibus germen

O’dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.

qui dat iumentis panem suum filiis corvi clamantibus

O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.

non est in fortitudine equi voluntas eius neque in tibiis viri placetur ei

Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.

placetur Domino in his qui timent eum et expectant misericordiam eius

RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.

lauda Hierusalem Dominum cane Deum tuum Sion

RAB’bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın’a övgüler sun, ey Siyon!

quia confortavit vectes portarum tuarum benedixit filiis tuis in medio tui

Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.

qui posuit terminum tuum pacem adipe frumenti saturavit te

Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.

qui emittit eloquium suum terrae velociter curret verbum eius

Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.

qui dat nivem quasi lanam pruinas quasi cinerem spargit

Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.

proicit glaciem suam quasi buccellas ante faciem frigoris eius quis stabit

Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?

mittet verbum suum et solvet illa spirabit spiritu suo et fluent aquae

Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.

qui adnuntiat verbum suum Iacob praecepta sua et iudicia sua Israhel

Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail’e bildirir.

non fecit similiter omni genti et iudicia eius non cognoscent alleluia

Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O’nun ilkelerini bilmezler. RAB’be övgüler sunun!