Job 8

respondens autem Baldad Suites dixit

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

usquequo loqueris talia et spiritus multiplex sermones oris tui

“Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.

numquid Deus subplantat iudicium et Omnipotens subvertit quod iustum est

Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?

etiam si filii tui peccaverunt ei et dimisit eos in manu iniquitatis suae

Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.

tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus

Ama sen gayretle Tanrı’yı arar, Her Şeye Gücü Yeten’e yalvarırsan,

si mundus et rectus incesseris statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae

Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.

in tantum ut priora tua fuerint parva et novissima tua multiplicentur nimis

Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.

interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam

“Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.

hesterni quippe sumus et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram

Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.

et ipsi docebunt te loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia

Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?

numquid vivere potest scirpus absque humore aut crescet carectum sine aqua

“Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?

cum adhuc sit in flore nec carpatur manu ante omnes herbas arescit

Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.

sic viae omnium qui obliviscuntur Deum et spes hypocritae peribit

Tanrı’yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.

non ei placebit vecordia sua et sicut tela aranearum fiducia eius

Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.

innitetur super domum suam et non stabit fulciet eam et non consurget

Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.

humectus videtur antequam veniat sol et in horto suo germen eius egreditur

Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;

super acervum petrarum radices eius densabuntur et inter lapides commorabitur

Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.

si absorbuerit eum de loco suo negabit eum et dicet non novi te

Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.

haec est enim laetitia viae eius ut rursum de terra alii germinentur

İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.

Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis

“Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.

donec impleatur risu os tuum et labia tua iubilo

O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.

qui oderunt te induentur confusione et tabernaculum impiorum non subsistet

Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”