Psalms 147

alleluia laudate Dominum quoniam bonum est canticum Dei nostri quoniam decorum est pulchra laudatio
Lodate l’Eterno, perché è cosa buona salmeggiare al nostro Dio; perché è cosa dolce, e la lode è convenevole.
aedificabit Hierusalem Dominus eiectos Israhel congregabit
L’Eterno edifica Gerusalemme, raccoglie i dispersi d’Israele;
qui sanat contritos corde et alligat plagas eorum
egli guarisce chi ha il cuor rotto, e fascia le loro piaghe.
qui numerat multitudinem stellarum et omnes nomine suo vocat
Egli conta il numero delle stelle, le chiama tutte per nome.
magnus Dominus noster et multus fortitudine prudentiae eius non est numerus
Grande è il Signor nostro, e immenso è il suo potere; la sua intelligenza è infinita.
suscipiens mansuetos Dominus humilians impios usque ad terram
L’Eterno sostiene gli umili, ma abbatte gli empi fino a terra.
canite Domino in confessione canite Deo nostro in cithara
Cantate all’Eterno inni di lode, salmeggiate con la cetra all’Iddio nostro,
qui operit caelos nubibus et praebet terrae pluviam et oriri facit in montibus germen
che cuopre il cielo di nuvole, prepara la pioggia per la terra, e fa germogliare l’erba sui monti.
qui dat iumentis panem suum filiis corvi clamantibus
Egli dà la pastura al bestiame e ai piccini dei corvi che gridano.
non est in fortitudine equi voluntas eius neque in tibiis viri placetur ei
Egli non si compiace della forza del cavallo, non prende piacere nelle gambe dell’uomo.
placetur Domino in his qui timent eum et expectant misericordiam eius
L’Eterno prende piacere in quelli che lo temono, in quelli che sperano nella sua benignità.
lauda Hierusalem Dominum cane Deum tuum Sion
Celebra l’Eterno, o Gerusalemme! Loda il tuo Dio, o Sion!
quia confortavit vectes portarum tuarum benedixit filiis tuis in medio tui
Perch’egli ha rinforzato le sbarre delle tue porte, ha benedetto i tuoi figliuoli in mezzo a te.
qui posuit terminum tuum pacem adipe frumenti saturavit te
Egli mantiene la pace entro i tuoi confini, ti sazia col frumento più fino.
qui emittit eloquium suum terrae velociter curret verbum eius
Egli manda i suoi ordini sulla terra, la sua parola corre velocissima.
qui dat nivem quasi lanam pruinas quasi cinerem spargit
Egli dà la neve a guisa di lana, sparge la brina a guisa di cenere.
proicit glaciem suam quasi buccellas ante faciem frigoris eius quis stabit
Egli getta il suo ghiaccio come a pezzi; e chi può reggere dinanzi al suo freddo?
mittet verbum suum et solvet illa spirabit spiritu suo et fluent aquae
Egli manda la sua parola e li fa struggere; fa soffiare il suo vento e le acque corrono.
qui adnuntiat verbum suum Iacob praecepta sua et iudicia sua Israhel
Egli fa conoscere la sua parola a Giacobbe, i suoi statuti e i suoi decreti a Israele.
non fecit similiter omni genti et iudicia eius non cognoscent alleluia
Egli non ha fatto così con tutte le nazioni; e i suoi decreti esse non li conoscono. Alleluia.