Philippians 2

Отож, коли є в Христі яка заохота, коли є яка потіха любови, коли є яка спільнота духа, коли є яке серце та милосердя,
si qua ergo consolatio in Christo si quod solacium caritatis si qua societas spiritus si quid viscera et miserationes
то доповніть радість мою: щоб думали ви одне й те, щоб мали ту саму любов, одну згоду й один розум!
implete gaudium meum ut idem sapiatis eandem caritatem habentes unianimes id ipsum sentientes
Не робіть нічого підступом або з чванливости, але в покорі майте один одного за більшого від себе.
nihil per contentionem neque per inanem gloriam sed in humilitate superiores sibi invicem arbitrantes
Нехай кожен дбає не про своє, але кожен і про інших.
non quae sua sunt singuli considerantes sed et ea quae aliorum
Нехай у вас будуть ті самі думки, що й у Христі Ісусі!
hoc enim sentite in vobis quod et in Christo Iesu
Він, бувши в Божій подобі, не вважав за захват бути Богові рівним,
qui cum in forma Dei esset non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo
але Він умалив Самого Себе, прийнявши вигляд раба, ставши подібним до людини; і подобою ставши, як людина,
sed semet ipsum exinanivit formam servi accipiens in similitudinem hominum factus et habitu inventus ut homo
Він упокорив Себе, бувши слухняний аж до смерти, і то смерти хресної...
humiliavit semet ipsum factus oboediens usque ad mortem mortem autem crucis
Тому й Бог повищив Його, та дав Йому Ім'я, що вище над кожне ім'я,
propter quod et Deus illum exaltavit et donavit illi nomen super omne nomen
щоб перед Ісусовим Ім'ям вклонялося кожне коліно небесних, і земних, і підземних,
ut in nomine Iesu omne genu flectat caelestium et terrestrium et infernorum
і щоб кожен язик визнавав: Ісус Христос то Господь, на славу Бога Отця!
et omnis lingua confiteatur quia Dominus Iesus Christus in gloria est Dei Patris
Отож, мої любі, як ви завжди слухняні були не тільки в моїй присутності, але значно більше тепер, у моїй відсутності, зо страхом і тремтінням виконуйте своє спасіння.
itaque carissimi mei sicut semper oboedistis non ut in praesentia mei tantum sed multo magis nunc in absentia mea cum metu et tremore vestram salutem operamini
Бо то Бог викликає в вас і хотіння, і чин за доброю волею Своєю.
Deus est enim qui operatur in vobis et velle et perficere pro bona voluntate
Робіть усе без нарікання та сумніву,
omnia autem facite sine murmurationibus et haesitationibus
щоб були ви бездоганні та щирі, невинні діти Божі серед лукавого та розпусного роду, що в ньому ви сяєте, як світла в світі,
ut sitis sine querella et simplices filii Dei sine reprehensione in medio nationis pravae et perversae inter quos lucetis sicut luminaria in mundo
додержуючи слово життя на похвалу мені в день Христа, що я біг не надармо, що я працював не надармо.
verbum vitae continentes ad gloriam meam in die Christi quia non in vacuum cucurri neque in vacuum laboravi
Та хоч і стаю я жертвою при жертві і при службі вашої віри, я радію та тішуся разом із вами всіма.
sed et si immolor supra sacrificium et obsequium fidei vestrae gaudeo et congratulor omnibus vobis
Тіштесь тим самим і ви, і тіштеся разом зо мною!
id ipsum autem et vos gaudete et congratulamini mihi
Надіюся в Господі Ісусі незабаром послати до вас Тимофія, щоб і я зміцнів духом, розізнавши про вас.
spero autem in Domino Iesu Timotheum cito me mittere ad vos ut et ego bono animo sim cognitis quae circa vos sunt
Бо я однодумця не маю ні одного, щоб щиріше подбав він про вас.
neminem enim habeo tam unianimem qui sincera affectione pro vobis sollicitus sit
Усі бо шукають свого, а не Христового Ісусового.
omnes enim sua quaerunt non quae sunt Christi Iesu
Та ви знаєте досвід його, бо він, немов батькові син, зо мною служив для Євангелії.
experimentum autem eius cognoscite quoniam sicut patri filius mecum servivit in evangelium
Отже, маю надію негайно послати цього, як тільки довідаюся, що буде зо мною.
hunc igitur spero me mittere mox ut videro quae circa me sunt
Але в Господі маю надію, що й сам незабаром прибуду до вас.
confido autem in Domino quoniam et ipse veniam ad vos cito
Але я вважав за потрібне послати до вас брата Епафродита, свого співробітника та співбойовника, вашого апостола й служителя в потребі моїй,
necessarium autem existimavi Epafroditum fratrem et cooperatorem et commilitonem meum vestrum autem apostolum et ministrum necessitatis meae mittere ad vos
бо він побивався за вами всіма, і сумував через те, що ви чули, що він хворував.
quoniam quidem omnes vos desiderabat et maestus erat propterea quod audieratis illum infirmatum
Бо смертельно він був хворував. Але змилувався Бог над ним, і не тільки над ним, але й надо мною, щоб я смутку на смуток не мав.
nam et infirmatus est usque ad mortem sed Deus misertus est eius non solum autem eius verum etiam et mei ne tristitiam super tristitiam haberem
Отож, тим швидше послав я його, щоб тішились ви, його знову побачивши, і щоб без смутку я був.
festinantius ergo misi illum ut viso eo iterum gaudeatis et ego sine tristitia sim
Тож прийміть його в Господі з повною радістю, і майте в пошані таких,
excipite itaque illum cum omni gaudio in Domino et eiusmodi cum honore habetote
бо за діло Христове наблизився був аж до смерти, наражаючи на небезпеку життя, щоб доповнити ваш нестаток служіння для мене.
quoniam propter opus Christi usque ad mortem accessit tradens animam suam ut impleret id quod ex vobis deerat erga meum obsequium