Psalms 49

Для дириґетна хору. Синів Кореєвих. Псалом.
Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.
Слухайте це, всі народи, візьміть до ушей, усі мешканці всесвіту,
Hoort dit, alle gij volken! neemt ter ore, alle inwoners der wereld,
і людські сини й сини мужів, разом багатий та вбогий,
Zowel slechten als aanzienlijken, te zamen rijk en arm!
мої уста казатимуть мудрість, думка ж серця мого розумність,
Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking mijns harten zal vol verstand zijn.
нахилю своє ухо до приказки, розв'яжу свою загадку лірою!
Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk; ik zal mijn verborgene rede openen op de harp.
Чому маю боятись у день лихоліття, як стане круг мене неправда моїх ошуканців,
Waarom zou ik vrezen in kwade dagen, als de ongerechtigen, die op de hielen zijn, mij omringen?
які на багатство своє покладають надію, і своїми достатками хваляться?
Aangaande degenen, die op hun goed vertrouwen; en op de veelheid huns rijkdoms roemen;
Але жодна людина не викупить брата, не дасть його викупу Богові,
Niemand van hen zal zijn broeder immermeer kunnen verlossen; hij zal Gode zijn rantsoen niet kunnen geven;
бо викуп їхніх душ дорогий, і не перестане навіки,
(Want de verlossing hunner ziel is te kostelijk, en zal in eeuwigheid ophouden);
щоб міг він ще жити навіки й не бачити гробу!
Dat hij ook voortaan geduriglijk zou leven, en de verderving niet zien.
Та люди побачать, що мудрі вмирають так само, як гинуть невіглас та неук, і лишають для інших багатство своє...
Want hij ziet, dat de wijzen sterven, dat te zamen een dwaas en een onvernuftige omkomen, en hun goed anderen nalaten.
Вони думають, ніби доми їхні навіки, місця їхнього замешкання з роду до роду, іменами своїми звуть землі,
Hun binnenste gedachte is, dat hun huizen zullen zijn in eeuwigheid, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen.
та не зостається в пошані людина, подібна худобі, що гине!
De mens nochtans, die in waarde is, blijft niet; hij wordt gelijk als de beesten, die vergaan.
Така їхня дорога глупота для них, та за ними йдуть ті, хто кохає їхню думку. Села.
Deze hun weg is een dwaasheid van hen; nochtans hebben hun nakomelingen een welbehagen in hun woorden. Sela.
Вони зійдуть в шеол, і смерть їх пасе, немов вівці, а праведники запанують над ними від рання; подоба їхня знищиться, шеол буде мешканням для них...
Men zet hen als schapen in het graf, de dood zal hen afweiden; en de oprechten zullen over hen heersen in dien morgenstond; en het graf zal hun gedaante verslijten, elk uit zijn woning.
Та визволить Бог мою душу із влади шеолу, бо Він мене візьме! Села.
Maar God zal mijn ziel van het geweld des grafs verlossen, want Hij zal mij opnemen. Sela.
Не лякайся, коли багатіє людина, коли збільшується слава дому її,
Vrees niet, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt;
бо, вмираючи, не забере вона всього, її слава не піде за нею!
Want hij zal in zijn sterven niet met al medenemen, zijn eer zal hem niet nadalen.
Хоч вона свою душу за життя свого хвалить, і славлять тебе, як для себе ти чиниш добро,
Hoewel hij zijn ziel in zijn leven zegent, en zij u loven, omdat gij uzelven goed doet;
вона прийде до роду батьків своїх, що світла вони не побачать навіки! Людина в пошані, але нерозумна, подібна худобі, що гине!
Zo zal zij toch komen tot het geslacht harer vaderen; tot in eeuwigheid zullen zij het licht niet zien. De mens, die in waarde is, en geen verstand heeft, wordt gelijk als de beesten, die vergaan.