Mark 15

А первосвященики з старшими й книжниками, та ввесь синедріон, зараз уранці, нараду вчинивши, зв'язали Ісуса, повели та й Пилатові видали.
En terstond, des morgens vroeg, hielden de overpriesters te zamen raad, met de ouderlingen en Schriftgeleerden, en den gehelen raad, en Jezus gebonden hebbende, brachten zij Hem heen, en gaven Hem aan Pilatus over.
А Пилат запитався Його: Чи Ти Цар Юдейський? А Він йому в відповідь каже: Сам ти кажеш...
En Pilatus vraagde Hem: Zijt Gij de Koning der Joden? En Hij antwoordende, zeide tot hem: Gij zegt het.
А первосвященики міцно Його винуватили.
En de overpriesters beschuldigden Hem van vele zaken; maar Hij antwoordde niets.
Тоді Пилат знову Його запитав і сказав: Ти нічого не відповідаєш? Дивись, як багато проти Тебе свідкують!
En Pilatus vraagde Hem wederom, zeggende: Antwoordt Gij niet? Zie, hoe vele zaken zij tegen U getuigen!
А Ісус більш нічого не відповідав, так що Пилат дивувався.
En Jezus heeft niet meer geantwoord, zodat Pilatus zich verwonderde.
На свято ж він їм відпускав був одного із в'язнів, котрого просили вони.
En op het feest liet hij hun een gevangene los, wien zij ook begeerden.
Був же один, що звався Варавва, ув'язнений разом із повстанцями, які за повстання вчинили були душогубство.
En er was een, genaamd Bar-abbas, gevangen met andere medeoproermakers, die in het oproer een doodslag gedaan had.
Коли ж натовп зібрався, він став просити Пилата зробити, як він завжди робив їм.
En de schare riep uit, en begon te begeren, dat hij deed, gelijk hij hun altijd gedaan had.
Пилат же сказав їм у відповідь: Хочете, відпущу вам Царя Юдейського?
En Pilatus antwoordde hun, zeggende: Wilt gij, dat ik u den Koning der Joden loslate?
Бо він знав, що Його через заздрощі видали первосвященики.
(Want hij wist, dat de overpriesters Hem door nijd overgeleverd hadden.)
А первосвященики натовп підмовили, щоб краще пустив їм Варавву.
Maar de overpriesters bewogen de schare, dat hij hun liever Bar-abbas zou loslaten.
Пилат же промовив ізнов їм у відповідь: А що ж я чинитиму з Тим, що Його ви Юдейським Царем називаєте?
En Pilatus, antwoordende, zeide wederom tot hen: Wat wilt gij dan, dat ik met Hem doen zal, Dien gij een Koning der Joden noemt?
Вони ж стали кричати знов: Розіпни Його!
En zij riepen wederom: Kruis Hem.
Пилат же сказав їм: Яке ж зло вчинив Він? А вони ще сильніше кричали: Розіпни Його!...
Doch Pilatus zeide tot hen: Wat heeft Hij dan kwaads gedaan? En zij riepen te meer: Kruis Hem!
Пилат же хотів догодити народові, і відпустив їм Варавву. І видав Ісуса, збичувавши, щоб розп'ятий був.
Pilatus nu, willende der schare genoeg doen, heeft hun Bar-abbas losgelaten, en gaf Jezus over, als hij Hem gegeseld had, om gekruist te worden.
Вояки ж повели Його до середини двору, цебто в преторій, і цілий відділ скликають.
En de krijgsknechten leidden Hem binnen in de zaal, welke is het rechthuis, en riepen de ganse bende samen;
І вони зодягли Його в багряницю і, сплівши з тернини вінка, поклали на Нього.
En deden Hem een purperen mantel aan, en een doornenkroon gevlochten hebbende, zetten Hem die op;
І вітати Його зачали: Радій, Царю Юдейський!
En begonnen Hem te groeten, zeggende: Wees gegroet, Gij Koning der Joden!
І тростиною по голові Його били, і плювали на Нього. І навколішки кидалися та вклонялись Йому...
En sloegen Zijn hoofd met een rietstok, en bespogen Hem, en vallende op de knieën, aanbaden Hem.
І коли назнущалися з Нього, зняли з Нього багряницю, і наділи на Нього одежу Його. І Його повели, щоб розп'ясти Його.
En als zij Hem bespot hadden, deden zij Hem den purperen mantel af, en deden Hem Zijn eigen klederen aan, en leidden Hem uit, om Hem te kruisigen.
І одного перехожого, що з поля вертався, Симона Кірінеянина, батька Олександра та Руфа, змусили, щоб хреста Йому ніс.
En zij dwongen een Simon van Cyrene, die daar voorbijging, komende van den akker, den vader van Alexander en Rufus, dat hij Zijn kruis droeg.
І Його привели на місце Голгофу, що значить Череповище.
En zij brachten Hem tot de plaats Golgotha, hetwelk is, overgezet zijnde, Hoofdschedelplaats.
І давали Йому пити вина, із миррою змішаного, але Він не прийняв.
En zij gaven Hem gemirreden wijn te drinken; maar Hij nam dien niet.
І Його розп'яли, і поділили одежу Його, кинувши жереб про неї, хто що візьме.
En als zij Hem gekruisigd hadden, verdeelden zij Zijn klederen, werpende het lot over dezelve, wat een iegelijk wegnemen zou.
Була ж третя година, як Його розп'яли.
En het was de derde ure, en zij kruisigden Hem.
І був написаний напис провини Його: Цар Юдейський.
En het opschrift Zijner beschuldiging was boven Hem geschreven: DE KONING DER JODEN.
Тоді розп'ято з Ним двох розбійників, одного праворуч, і одного ліворуч Його.
En zij kruisigden met Hem twee moordenaars, een aan Zijn rechter-, en een aan Zijn linker zijde.
І збулося Писання, що каже: До злочинців Його зараховано!
En de Schrift is vervuld geworden, die daar zegt: En Hij is met de misdadigers gerekend.
А хто побіч проходив, то Його лихословили, головами своїми хитали й казали: Отак! Ти, що храма руйнуєш та за три дні будуєш,
En die voorbijgingen, lasterden Hem, schuddende hun hoofden, en zeggende: Ha! Gij, die den tempel afbreekt, en in drie dagen opbouwt,
зійди із хреста, та спаси Самого Себе!
Behoud Uzelven, en kom af van het kruis.
Теж і первосвященики з книжниками глузували й один до одного казали: Він інших спасав, а Самого Себе не може спасти!
En insgelijks ook de overpriesters, met de Schriftgeleerden, zeiden tot elkander, al spottende: Hij heeft anderen verlost; Zichzelven kan Hij niet verlossen.
Христос, Цар Ізраїлів, нехай зійде тепер із хреста, щоб побачили ми та й увірували. Навіть ті, що разом із Ним були розп'яті, насміхалися з Нього...
De Christus, de Koning Israëls, kome nu af van het kruis, opdat wij het zien en geloven mogen. Ook die met Hem gekruist waren, smaadden Hem.
А як шоста година настала, то аж до години дев'ятої темрява стала по цілій землі.
En als de zesde ure gekomen was, werd er duisternis over de gehele aarde, tot de negende ure toe.
О годині ж дев'ятій Ісус скрикнув голосом гучним та й вимовив: Елої, Елої, лама савахтані, що в перекладі значить: Боже Мій, Боже Мій, нащо Мене Ти покинув?
En ter negender ure, riep Jezus met een grote stem, zeggende: ELOI, ELOI, LAMMA SABACHTANI, hetwelk is, overgezet zijnde: Mijn God, Mijn God! Waarom hebt Gij Mij verlaten?
Дехто ж із тих, що стояли навколо, це почули й казали: Ось Він кличе Іллю!
En sommigen van die daarbij stonden, dit horende, zeiden: Ziet, Hij roept Elias.
А один із них побіг, намочив губку оцтом, настромив на тростину, і давав Йому пити й казав: Чекайте, побачим, чи прийде Ілля Його зняти!
En er liep een, en vulde een spons met edik, en stak ze op een rietstok, en gaf Hem te drinken, zeggende: Houdt stil, laat ons zien, of Elias komt, om Hem af te nemen.
А Ісус скрикнув голосом гучним, і духа віддав!...
En Jezus, een grote stem van Zich gegeven hebbende, gaf den geest.
І в храмі завіса роздерлась надвоє, від верху аж додолу.
En het voorhangsel des tempels scheurde in tweeën, van boven tot beneden.
А сотник, що насупроти Нього стояв, як побачив, що Він отак духа віддав, то промовив: Чоловік Цей був справді Син Божий!
En de hoofdman over honderd, die daarbij tegenover Hem stond, ziende, dat Hij alzo roepende den geest gegeven had, zeide: Waarlijk, deze Mens was Gods Zoon!
Були ж і жінки, що дивились здалека, між ними Марія Магдалина, і Марія, мати Якова Молодшого та Йосії, і Саломія,
En er waren ook vrouwen, van verre dit aanschouwende, onder welke ook was Maria Magdalena, en Maria, de moeder van Jakobus, den kleine, en van Joses, en Salome;
що вони, як Він був у Галілеї, ходили за Ним та Йому прислуговували; і інших багато, що до Єрусалиму прийшли з Ним.
Welke ook, toen Hij in Galilea was, Hem waren gevolgd, en Hem gediend hadden; en vele andere vrouwen, die met Hem naar Jeruzalem opgekomen waren.
А коли настав вечір, через те, що було Приготовлення, цебто перед суботою,
En als het nu avond was geworden, dewijl het de voorbereiding was, welke is de voorsabbat;
прийшов Йосип із Ариматеї, радник поважний, що сам сподівавсь Царства Божого, і сміливо ввійшов до Пилата, і просив тіла Ісусового.
Kwam Jozef, die van Arimathea was, een eerlijk raadsheer, die ook zelf het Koninkrijk Gods was verwachtende, en zich verstoutende, ging hij in tot Pilatus, en begeerde het lichaam van Jezus.
А Пилат здивувався, щоб Він міг уже вмерти. І, покликавши сотника, запитався його, чи давно вже Розп'ятий помер.
En Pilatus verwonderde zich, dat Hij alrede gestorven was; en den hoofdman over honderd tot zich geroepen hebbende, vraagde hem, of Hij lang gestorven was.
І, дізнавшись від сотника, він подарував тіло Йосипові.
En als hij het van den hoofdman over honderd verstaan had, schonk hij Jozef het lichaam.
А Йосип купив плащаницю, і, знявши Його, обгорнув плащаницею, та й поклав Його в гробі, що в скелі був висічений. І каменя привалив до могильних дверей.
En hij kocht fijn lijnwaad, en Hem afgenomen hebbende, wond Hem in dat fijne lijnwaad, en leide Hem in een graf, hetwelk uit een steenrots gehouwen was; en hij wentelde een steen tegen de deur des grafs.
Марія ж Магдалина й Марія, мати Йосієва, дивилися, де ховали Його.
En Maria Magdalena, en Maria, de moeder van Joses, aanschouwden, waar Hij gelegd werd.