Lamentations 5

Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.
Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.
Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.
Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.
Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.
Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.
Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.
Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.
Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ ημας δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.
Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ εμπροσθεν της ομφαιας της ερημου.
Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.
Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.
Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.
Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.
Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.
Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.
Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.
Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.
Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.
Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!
Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.
[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;
Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.
Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;
Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.