Job 16

Eyüp şöyle yanıtladı:

Então Jó respondeu, dizendo:

“Buna benzer çok şey duydum, Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.

Tenho ouvido muitas coisas como essas; todos vós sois consoladores molestos.

Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?

Não terão fim essas palavras de vento? Ou que é o que te provoca, para assim responderes?

Yerimde siz olsaydınız, Ben de sizin gibi konuşabilirdim; Size karşı güzel sözler dizer, Başımı sallayabilirdim.

Eu também poderia falar como vós falais, se vós estivésseis em meu lugar; eu poderia amontoar palavras contra vós, e contra vós menear a minha cabeça;

Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.

poderia fortalecer-vos com a minha boca, e a consolação dos meus lábios poderia mitigar a vossa dor.

“Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?

Ainda que eu fale, a minha dor naõ se mitiga; e embora me cale, qual é o meu alívio?

Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.

Mas agora, ó Deus, me deixaste exausto; assolaste toda a minha companhia.

Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.

Tu me emagreceste, e isso constitui uma testemunha contra mim; contra mim se levanta a minha magreza, e o meu rosto testifica contra mim.

Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.

Na sua ira ele me despedaçou, e me perseguiu; rangeu os dentes contra mim; o meu adversário aguça os seus olhos contra mim.

İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.

Os homens abrem contra mim a boca; com desprezo me ferem nas faces, e contra mim se ajuntam à uma.

Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.

Deus me entrega ao ímpio, nas mãos dos iníquos me faz cair.

Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.

Descansado estava eu, e ele me quebrantou; e pegou-me pelo pescoço, e me despedaçou; colocou-me por seu alvo;

Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.

cercam-me os seus flecheiros. Atravessa-me os rins, e não me poupa; derrama o meu fel pela terra.

Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.

Quebranta-me com golpe sobre golpe; arremete contra mim como um guerreiro.

“Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.

Sobre a minha pele cosi saco, e deitei a minha glória no pó.

Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.

O meu rosto todo está inflamado de chorar, e há sombras escuras sobre as minhas pálpebras,

Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.

embora não haja violência nas minhas mãos, e seja pura a minha oração.

“Ey toprak, kanımı örtme, Feryadım asla dinmesin.

Ó terra, não cubras o meu sangue, e não haja lugar em que seja abafado o meu clamor!

Daha şimdiden tanığım göklerde, Beni savunan yücelerdedir.

Eis que agora mesmo a minha testemunha está no céu, e o meu fiador nas alturas.

Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı’ya yaş döküyor;

Os meus amigos zombam de mim; mas os meus olhos se desfazem em lágrimas diante de Deus,

Tanrı kendisiyle insan arasında İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.

para que ele defenda o direito que o homem tem diante de Deus e o que o filho do homem tem perante, o seu proximo.

“Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.

Pois quando houver decorrido poucos anos, eu seguirei o caminho por onde não tornarei.