I Chronicles 16

Tanrı’nın Antlaşma Sandığı’nı getirip Davut’un bu amaçla kurduğu çadırın içine koydular. Tanrı’ya yakmalık sunular ve esenlik sunuları sundular.

Så førte de Guds ark inn og satte den midt i det telt som David hadde reist for den, og de bar frem brennoffer og takkoffer for Guds åsyn.

Davut yakmalık sunuları ve esenlik sunularını sunmayı bitirince, RAB’bin adıyla halkı kutsadı.

Og da David var ferdig med å ofre brennofferet og takkofferne, velsignet han folket i Herrens navn.

Ardından erkek, kadın her İsrailli’ye birer somun ekmekle birer hurma ve üzüm pestili dağıttı.

Og han utdelte til hver enkelt i Israel, både mann og kvinne, et brød og et stykke kjøtt og en rosinkake.

RAB’bin Antlaşma Sandığı önünde hizmet etmek, İsrail’in Tanrısı RAB’bi anmak, O’na şükretmek ve övgüler sunmak için bazı Levililer’i atadı.

Og han satte nogen av levittene til å gjøre tjeneste foran Herrens ark og til å prise og takke og love Herren, Israels Gud:

Bunların önderi Asaf, yardımcısı Zekeriya’ydı. Öbürleri Yeiel, Şemiramot, Yehiel, Mattitya, Eliav, Benaya, Ovet-Edom ve Yeiel’di. Bunlar çenk ve lir, Asaf yüksek sesli zil,

Asaf var den øverste, næst efter ham kom Sakarja og så Je'iel og Semiramot og Jehiel og Mattitja og Eliab og Benaja og Obed-Edom og Je'iel med harper og citarer; Asaf skulde slå på cymblene

Kâhin Benaya ile Yahaziel de Tanrı’nın Antlaşma Sandığı önünde sürekli borazan çalacaklardı.

og prestene Benaja og Jahasiel stadig blåse i trompetene foran Guds pakts-ark.

O gün Davut RAB’be şükretme işini ilk kez Asaf’la kardeşlerine verdi.

Den dag satte David første gang Asaf og hans brødre til å synge Herrens pris:

[] RAB’be şükredin, O’nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını!

Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!

O’nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın!

Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!

Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB’be yönelenler!

Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!

RAB’be ve O’nun gücüne bakın, Durmadan O’nun yüzünü arayın!

Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!

Ey sizler, kulu İsrail’in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O’nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!

Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans under og hans munns dommer,

Ey sizler, kulu İsrail’in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O’nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!

I, hans tjener Israels avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!

Tanrımız RAB O’dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.

Han er Herren vår Gud; hans dommer er over all jorden.

[] [] O’nun antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim’le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsayın.

Kom evindelig hans pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,

[] [] O’nun antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim’le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsayın.

den pakt han gjorde med Abraham, og hans ed til Isak!

[] “Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail’le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.

Han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,

[] “Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim” diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail’le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.

idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd,

O zaman bir avuç insandınız, Sayıca az ve ülkeye yabancıydınız.

da I var en liten flokk, få og fremmede der.

Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.

Og de vandret fra folk til folk og fra et rike til et annet folk.

[] RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı:

Han tillot ikke nogen å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:

“Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!” dedi.

Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!

Ey bütün dünya, ezgiler söyleyin RAB’be! Her gün duyurun kurtarışını!

Syng for Herren, all jorden! Forkynn fra dag til dag hans frelse!

Görkemini uluslara, Harikalarını bütün halklara anlatın!

Fortell blandt hedningene hans ære, blandt alle folkene hans undergjerninger!

Çünkü RAB uludur, yalnız O övgüye değer, İlahlardan çok O’ndan korkulur.

For stor er Herren og høilovet, og forferdelig er han over alle guder.

Halkların bütün ilahları bir hiçtir, Oysa gökleri yaratan RAB’dir.

For alle folkenes guder er intet; men Herren har gjort himmelen.

Yücelik, ululuk O’nun huzurundadır, Güç ve sevinç O’nun konutundadır.

Høihet og herlighet er for hans åsyn, styrke og glede er på hans sted.

Ey bütün halklar, RAB’bi övün, RAB’bin gücünü, yüceliğini övün,

Gi Herren, I folkeslekter, gi Herren ære og makt!

[] RAB’bin görkemini adına yaraşır biçimde övün, Sunular getirip O’nun önüne çıkın! Kutsal giysiler içinde RAB’be tapının!

Gi Herren hans navns ære, bær frem gaver og kom for hans åsyn, tilbed Herren i hellig prydelse!

Titreyin O’nun önünde, ey bütün yeryüzündekiler! Dünya sağlam kurulmuş, sarsılmaz.

Bev for hans åsyn, all jorden! Jorderike står fast, det rokkes ikke.

Sevinsin gökler, coşsun yeryüzü, Uluslar arasında, “RAB egemenlik sürüyor!” densin.

Himmelen glede sig, og jorden fryde Sig, og de skal si iblandt hedningene: Herren er blitt konge.

Gürlesin deniz içindekilerle birlikte, Bayram etsin kırlar ve üzerindekiler!

Havet bruse og alt som fyller det! Marken fryde sig og alt som er på den!

O zaman RAB’bin önünde ormanın ağaçları Sevinçle haykıracak. Çünkü O yeryüzünü yargılamaya geliyor.

Da jubler trærne i skogen for Herrens åsyn; for han kommer for å dømme jorden.

[] RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.

Lov Herren! For han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

Şöyle seslenin: “Kurtar bizi, ey kurtarıcımız Tanrı, Topla bizi, ulusların arasından çıkar. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.

Og si: Frels oss, du vår frelses Gud, og samle oss og utfri oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!

İsrail’in Tanrısı RAB’be Öncesizlikten sonsuza dek övgüler olsun!” Bütün halk, “Amin!” diyerek RAB’be övgüler sundu.

Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sa amen og lovet Herren.

Davut RAB’bin Antlaşma Sandığı’nın önünde günlük işlerde sürekli hizmet etmeleri için Asaf’la Levili kardeşlerini atadı.

Så lot han Asaf og hans brødre bli der foran Herrens pakts-ark for stadig å gjøre tjeneste foran arken, hver dag det som skulde gjøres på den dag,

Onlarla birlikte hizmet etmeleri için Ovet-Edom’la altmış sekiz Levili akrabasını da atadı. Yedutun oğlu Ovet-Edom’la Hosa kapı nöbetçileriydi.

og Obed-Edom og deres brødre, åtte og seksti, Obed-Edom, sønn av Jeditun, og Hosa som dørvoktere.

Davut Kâhin Sadok’la öbür kâhin kardeşlerini Givon’daki tapınma yerinde, RAB’bin Çadırı’nın bulunduğu yerde görevlendirdi.

Men presten Sadok og hans brødre prestene lot han bli foran Herrens tabernakel på haugen i Gibeon.

Bunlar RAB’bin İsrail’e verdiği yasada yazılanlar uyarınca, sabah akşam, düzenli olarak yakmalık sunu sunağında RAB’be sunular sunacaklardı.

forat de stadig skulde ofre Herren brennoffer på brennofferalteret morgen og aften og gjøre alt det som skrevet står i den lov som Herren hadde gitt Israel,

Onlarla birlikte Heman’la Yedutun’u ve RAB’bin sonsuz sevgisi için şükretsinler diye özel olarak seçilen öbürlerini de görevlendirdi.

og sammen med dem Heman og Jedutun og de andre utvalgte, som var nevnt ved navn, forat de skulde love Herren, fordi hans miskunnhet varer evindelig,

Heman’la Yedutun borazanlardan, zillerden ve Tanrı’yı öven ezgiler için gereken öbür çalgılardan sorumluydu. Yedutunoğulları’nı da kapıda nöbetçi olarak görevlendirdi.

og hos dem - Heman og Jedutun - var der trompeter og cymbler til bruk for dem som skulde spille, og likeledes andre instrumenter til sangen ved gudstjenesten. Og Jedutuns sønner var dørvoktere.

[] Sonra herkes evine döndü. Davut da ailesini kutsamak için evine döndü.

Derefter drog alt folket hver til sitt, og David vendte hjem for å velsigne sitt hus.