Psalms 77

Yüksek sesle Tanrı’ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.

Ki te tino kaiwhakatangi, ki a Ierutunu. He himene na Ahapa. Ki te Atua toku reo, e karanga nei ahau, ki te Atua toku reo, a tera e tahuri mai tona taringa ki ahau.

Sıkıntılı günümde Rab’be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.

I rapu ahau ki te Ariki i te ra o toku pouri: maro tonu toku ringa i te po, kihai ano i pepeke; kihai toku wairua i pai kia whakamarietia.

Tanrı’yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela

E mahara ana ahau ki te Atua, a e pouri ana: kei te whakaaroaro, a ngaro iho toku wairua. (Hera.

Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.

E puritia ana e koe oku kanohi kia mataara tonu; he pouri ahau, te ahei te korero.

Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.

Ka hoki oku whakaaro ki nga ra onamata, ki nga tau o tua iho.

Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:

E whakamahara ana ahau ki taku waiata i te po, e korerorero ana ki toku ngakau e rapurapu ana toku wairua.

“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

Tera ranei te Ariki e panga tonu ake ake? A heoi ano ranei ana manakohanga mai?

Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?

Kua kahore ranei tana mahi tohu mo ake tonu atu? Kua whati ranei tana kupu a ake ake?

Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela

Kua wareware ranei te Atua ki te atawhai? Kua riri ranei ia, a tutakina atu ana e ia tona aroha? (Hera.

Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”

Na ka mea ahau, Ko toku ngoikore tenei: otira ka mahara ahau ki nga tau o te ringa matau o te Runga Rawa.

RAB’bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

Ka mahara ahau ki nga mahi a Ihowa; ae ra, ka mahara ahau ki au mea whakamiharo o tua iho.

Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

Ka whakaaro hoki ahau ki au meatanga katoa, ka purakau ki au mahi.

Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

E te Atua, kei te wahi tapu tou ara: ko wai te atua nui hei rite ki te Atua?

Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.

Ko koe te Atua e mahi nei i nga mea whakamiharo: kua whakapuakina e koe tou kaha i waenganui o nga iwi.

Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela

Hokona ana e tou ringa tau iwi, nga tama a Hakopa raua ko Hohepa. (Hera.

Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.

I kite nga wai i a koe, e te Atua i kite nga wai i a koe, mataku ana: i oho ano nga rire.

Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.

Ringihia ana he wai e nga kapua, puaki ana te haruru o nga rangi: rererere ana au pere.

Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.

I roto i te awhiowhio te haruru o tau whatitiri: marama noa te ao i nga uira; wiri ana te whenua, oioi ana.

Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.

I te moana tou ara, i nga wai nui tou huarahi, e kore ano e kitea ou takahanga.

Musa ve Harun’un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.

He mea arahi e koe tau iwi ano he kahui, ara e te ringa o Mohi raua ko Arona.