Lamentations 5

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

Our skin was black like an oven because of the terrible famine.

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

They took the young men to grind, and the children fell under the wood.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

The elders have ceased from the gate, the young men from their musick.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation.

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.

But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.