Job 16

Eyüp şöyle yanıtladı:
Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:
“Buna benzer çok şey duydum, Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.
-Mwen bouke tande pawòl sa yo! Pase nou konsole moun, se plis lapenn n'ap ba yo.
Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?
Kilè n'a sispann tout pale anpil sa a? Sa k'ap pouse nou konsa? Nou toujou pare pou reponn moun!
Yerimde siz olsaydınız, Ben de sizin gibi konuşabilirdim; Size karşı güzel sözler dizer, Başımı sallayabilirdim.
Si m' te nan plas nou, epi nou menm nan plas mwen, m' ta ka pale jan nou pale a tou, m' ta pase nou nan yon wonn tenten, m' ta vide bèl diskou sou nou.
Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.
M' ta remoute kouraj nou ak konsèy, m' ta pale ak nou jouk nou ta soulaje.
“Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?
Men, lè mwen pale, doulè a la pi rèd pou mwen. Lè mwen pa pale, se pa sa k'ap fè l' ban m' yon ti louga.
Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.
Koulye a, Bondye, se fini ou fini avè m'. Ou kite yo touye tout fanmi m'.
Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.
Ou mete men sou mwen, ou pa vle wè m' ankò. Mwen tounen zo ak po. Yo di se paske mwen antò ki fè sa rive m'.
Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.
Nan kòlè li, Bondye ap dechire m' moso pa moso. L'ap devore m' anba dan l'. L'ap louvri je l' sou mwen, li pa vle wè m'!
İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.
Moun prèt pou manje m'. Yo kouri sou mwen, y'ap joure m', y'ap touye m' anba souflèt.
Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.
Bondye lage m' nan men mechan yo. Li jete m' anba grif san manman yo.
Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.
Mwen t'ap viv tou dousman, li bouskile m'. Li pran m' dèyè nwa kou, li kraze m', li fè m' tounen jwèt li.
Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.
L'ap voye flèch li sou mwen kote m' vire. Li pèse tout kò m', li san pitye pou mwen, li mete san m' deyò.
Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.
Kote m' vire li blese m', li vare sou mwen tankou yon sòlda nan lagè.
“Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.
Mwen fè rad sak mete sou mwen, mwen woule kò m' nan pousyè tèlman mwen te nan lapenn.
Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.
Je m' vin wouj afòs mwen kriye. Tout anba je m' gonfle vin tou nwa.
Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.
Men, mwen konnen mwen pa fè ankenn moun mechanste. Mwen lapriyè Bondye ak tout kè m'.
“Ey toprak, kanımı örtme, Feryadım asla dinmesin.
Ou menm latè, pa kache mizè mwen. Pa kite yo fèmen bouch mwen lè m'ap rele nan pye Bondye!
Daha şimdiden tanığım göklerde, Beni savunan yücelerdedir.
Paske mwen konnen gen yon moun nan syèl la k'ap kanpe pou mwen, gen yon moun anwo a k'ap pran defans mwen.
Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı’ya yaş döküyor;
Zanmi m' yo ap pase m' nan betiz, men, m'ap kriye nan pye Bondye.
Tanrı kendisiyle insan arasında İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.
Mwen bezwen moun pou plede kòz mwen ak Bondye a, menm jan yon moun plede kòz zanmi l'.
“Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.
M' pa lontan mouri. Mwen pral pran chemen kote moun pa janm tounen an.