Lamentations 5

5:1

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!

5:2

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.

5:3

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.

5:4

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.

5:5

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.

5:6

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.

5:7

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.

5:8

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.

5:9

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.

5:10

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.

5:11

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.

5:12

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.

5:13

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.

5:14

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.

5:15

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.

5:16

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!

5:17

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:

5:18

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.

5:19

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.

5:20

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?

5:21

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.

5:22

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.

Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?