Lamentations 5

5:1

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

Спомни си, ГОСПОДИ, какво ни стана! Погледни и виж позора ни.

5:2

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

Наследството ни премина на чужди, къщите ни — на чужденци.

5:3

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

Сирачета сме, без баща; майките ни са като вдовици.

5:4

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

Пием водата си срещу сребро, дървата ни идват срещу заплащане.

5:5

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

Преследвачите ни са на шията ни, трудим се и не ни се дава почивка.

5:6

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

На Египет подадохме ръка, на Асирия, за да се наситим с хляб.

5:7

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

Бащите ни съгрешиха и ги няма, а ние носим беззаконията им.

5:8

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

Слуги владеят над нас, няма кой да ни изтръгне от ръката им.

5:9

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

Придобиваме хляба си с опасност за живота си заради меча, който ни заплашва в пустинята.

5:10

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

Кожата ни почерня като пещ от ужасния глад.

5:11

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

Изнасилваха жени в Сион, девиците — в юдовите градове.

5:12

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

С техните ръце бяха обесени първенците, старейшините не бяха почетени.

5:13

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

Младежи носят воденични камъни, децата падат под товара на дървата.

5:14

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

Старейшините не седят вече в портите, младежите се отказаха от песните си.

5:15

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

Престана радостта на сърцето ни, хорото ни се обърна на жалеене.

5:16

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

Венецът падна от главата ни. О, горко ни, защото съгрешихме!

5:17

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

Заради това чезне сърцето ни, заради тези неща потъмняха очите ни,

5:18

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

заради хълма Сион, който е опустошен; лисици ходят по него.

5:19

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

Но Ти, ГОСПОДИ, оставаш до века, Твоят престол е от поколение в поколение.

5:20

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

Защо ни забравяш навеки, оставяш ни за дълго време?

5:21

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

Върни ни, ГОСПОДИ, при Себе Си, за да се върнем; обнови дните ни както преди.

5:22

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.

Или ще ни отхвърлиш съвсем, ще ни се разгневиш напълно?