Lamentations 5

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniquidades.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós, porque pecamos!

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.