Lamentations 5

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

Ricordati, Eterno, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi il nostro obbrobrio!

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

La nostra eredità è passata a degli stranieri, le nostre case, a degli estranei.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

Noi siam diventati orfani, senza padre, le nostre madri son come vedove.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

Noi beviamo la nostr’acqua a prezzo di danaro, le nostre legna ci vengono a pagamento.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

Col collo carico noi siamo inseguiti, siamo spossati, non abbiamo requie.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

Abbiam teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

I nostri padri hanno peccato, e non sono più; e noi portiamo la pena delle loro iniquità.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Degli schiavi dominano su noi, e non v’è chi ci liberi dalle loro mani.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

Noi raccogliamo il nostro pane col rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

La nostra pelle brucia come un forno, per l’arsura della fame.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

Essi hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona de’ vecchi non è stata rispettata.

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

I giovani han portato le macine, i giovanetti han vacillato sotto il carico delle legna.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

I vecchi hanno abbandonato la porta, i giovani la musica dei loro strumenti.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

La gioia de’ nostri cuori è cessata, le nostre danze son mutate in lutto.

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

La corona ci è caduta dal capo; guai a noi, poiché abbiamo peccato!

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

Per questo langue il nostro cuore, per questo s’oscuran gli occhi nostri:

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

perché il monte di Sion è desolato, e vi passeggian le volpi.

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Ma tu, o Eterno, regni in perpetuo; il tuo trono sussiste d’età in età.

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

Perché ci dimenticheresti tu in perpetuo, e ci abbandoneresti per un lungo tempo?

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

Facci tornare a te, o Eterno, e noi torneremo! Ridonaci de’ giorni come quelli d’un tempo!

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

Ché, ora, tu ci hai veramente reietti, e ti sei grandemente adirato contro di noi!