Lamentations 5

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

Emlékezzél meg Uram, mi esett meg rajtunk; tekintsd meg és lásd meg gyalázatunkat!

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

A mi örökségünk idegenekre szállt; házaink a jövevényekéi.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

Apátlan árvák lettünk; anyáink, mint az özvegyek.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

Vizünket pénzért iszszuk, tűzifánkat áron kapjuk.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

Nyakunknál fogva hajtatunk; elfáradtunk, nincsen nyugtunk.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

Égyiptomnak adtunk kezet, az assziroknak, hogy jóllakjunk kenyérrel.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

Apáink vétkeztek; nincsenek; mi hordozzuk vétkeiket.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Szolgák uralkodnak rajtunk; nincs a ki megszabadítson kezökből.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

Életünk veszélyeztetésével szerezzük kenyerünket a pusztában levő fegyver miatt.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

Bőrünk, mint a kemencze, megfeketedett az éhség lázától.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

Az asszonyokat meggyalázták Sionban, a szűzeket Júda városaiban.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

A fejedelmeket kezökkel akasztották fel; a vének orczáit nem becsülik.

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

Az ifjak a kézi malmot hordozzák, és a gyermekek a fahordásban botlanak el.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

A vének eltüntek a kapuból, *megszüntek* az ifjak énekelni.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

Oda van a mi szívünk öröme, gyászra fordult a mi körtánczunk.

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

Elesett a mi fejünknek koronája, jaj most nékünk mert vétkeztünk!

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

Ezért lett beteg a mi szívünk, ezekért homályosodtak meg a mi szemeink;

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

A Sion hegyéért, hogy elpusztult; rókák futkosnak azon!

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Te Uram örökké megmaradsz; a te királyi széked nemzedékről nemzedékre!

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

Miért feledkezel el örökre mi rólunk? *miért* hagysz el minket hosszú időre?

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

Téríts vissza Uram magadhoz és visszatérünk; újítsd meg a mi napjainkat, mint régen.

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

Mert bizony-bizony megvetettél minket; megharagudtál ránk felettébb!