Lamentations 5

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?