Lamentations 5

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

Obrať nás, ó Hospodine, k sobě,a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?