Lamentations 5

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

Спомни си, ГОСПОДИ, какво ни стана! Погледни и виж позора ни.

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

Наследството ни премина на чужди, къщите ни — на чужденци.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

Сирачета сме, без баща; майките ни са като вдовици.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

Пием водата си срещу сребро, дървата ни идват срещу заплащане.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

Преследвачите ни са на шията ни, трудим се и не ни се дава почивка.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

На Египет подадохме ръка, на Асирия, за да се наситим с хляб.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

Бащите ни съгрешиха и ги няма, а ние носим беззаконията им.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Слуги владеят над нас, няма кой да ни изтръгне от ръката им.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

Придобиваме хляба си с опасност за живота си заради меча, който ни заплашва в пустинята.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

Кожата ни почерня като пещ от ужасния глад.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

Изнасилваха жени в Сион, девиците — в юдовите градове.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

С техните ръце бяха обесени първенците, старейшините не бяха почетени.

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

Младежи носят воденични камъни, децата падат под товара на дървата.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

Старейшините не седят вече в портите, младежите се отказаха от песните си.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

Престана радостта на сърцето ни, хорото ни се обърна на жалеене.

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

Венецът падна от главата ни. О, горко ни, защото съгрешихме!

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

Заради това чезне сърцето ни, заради тези неща потъмняха очите ни,

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

заради хълма Сион, който е опустошен; лисици ходят по него.

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Но Ти, ГОСПОДИ, оставаш до века, Твоят престол е от поколение в поколение.

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

Защо ни забравяш навеки, оставяш ни за дълго време?

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

Върни ни, ГОСПОДИ, при Себе Си, за да се върнем; обнови дните ни както преди.

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.

Или ще ни отхвърлиш съвсем, ще ни се разгневиш напълно?