Lamentations 5

 Tänk, HERRE, på vad som har vederfarits oss  skåda ned och se till vår smälek.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
 Vår arvedel har kommit i främlingars ägo,  våra hus i utlänningars.5 Mos. 28,30 f.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
 Vi hava blivit värnlösa, vi hava ingen fader;  våra mödrar äro såsom änkor.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
 Vattnet som tillhör oss få vi dricka allenast för penningar;  vår egen ved måste vi betala.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
 Våra förföljare äro oss på halsen;  huru trötta vi än äro, unnas oss dock ingen vila.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
 Vi hava måst giva oss under Egypten,  under Assyrien, för att få bröd till att mätta oss med.
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
 Våra fäder hava syndat, de äro icke mer,  vi måste bära deras missgärningar.2 Mos. 20,5. Jer. 31,29. Hes. 18,2.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
 Trälar få råda över oss;  ingen finnes, som rycker oss ur deras våld.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
 Med fara för vårt liv hämta vi vårt bröd,  bärga det undan öknens svärd.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
 Vår hud är glödande såsom en ugn,  för brännande hungers skull.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
 Kvinnorna kränkte man i Sion,  jungfrurna i Juda städer.
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
 Furstarna blevo upphängda av deras händer,  för de äldste visade de ingen försyn.5 Mos. 28,50.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
 Ynglingarna måste bära på kvarnstenar,  och gossarna dignade under vedbördor.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
 De gamla sitta icke mer i porten,  de unga hava upphört med sitt strängaspel.
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
 Våra hjärtan hava icke mer någon fröjd  i sorgelåt är vår dans förvandlad.Job 30,31.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
 Kronan har fallit ifrån vårt huvud;  ve oss, att vi syndade så!Job 19,9. Jer. 13,18. Hes. 21,26.
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
 Därför hava ock våra hjärtan blivit sjuka,  därför äro våra ögon förmörkade,
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
 för Sions bergs skull, som nu ligger öde,  så att rävarna ströva omkring därpå.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
 Du, HERRE, tronar evinnerligen;  din tron består från släkte till släkte.Ps. 9,8. 29,10. 102,13. 145,13.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
 Varför vill du för alltid förgäta oss,  förkasta oss för beständigt?
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
 Tag oss åter till dig, HERRE, så att vi få vända åter;  förnya våra dagar, så att de bliva såsom fordom.Jer. 31,18.
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
 Eller har du alldeles förkastat oss?  Förtörnas du på oss så övermåttan?
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.