Psalms 108

En sång, en psalm av David.

Pieśń psalmu samego Dawida.

 Mitt hjärta är frimodigt, o Gud,  jag vill sjunga och lova; ja, så vill min ära.

Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

 Vakna upp, psaltare och harpa;      jag vill väcka morgonrodnaden.

Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

 Jag vill tacka dig bland folken, HERREN,      och lovsjunga dig bland folkslagen.

Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

 Ty din nåd är stor ända uppöver himmelen,      och din trofasthet allt upp till skyarna.

Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

 Upphöjd vare du, Gud, över himmelen,      och över hela jorden sträcke sig din ära.

Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.

 På det att dina vänner må varda räddade,  må du giva seger med din högra hand och bönhöra mig.

Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.

 Gud har talat i sin helgedom:  »Jag skall triumfera, jag skall utskifta Sikem  och skall avmäta Suckots dal.

Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.

 Mitt är Gilead, mitt är Manasse,  Efraim är mitt huvuds värn,

Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.

 Juda min härskarstav;  Moab är mitt tvagningskärl,  på Edom kastar jag min sko;  över filistéernas land höjer jag jubelrop.»

Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.

 Vem skall föra mig till den fasta staden,  vem leder mig till Edom?

Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

 Har icke du, o Gud, förkastat oss,  så att du ej drager ut med våra härar, o Gud?

Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?

 Giv oss hjälp mot ovännen;  ty människors hjälp är fåfänglighet. [ (Psalms 108:14)  Med Gud kunna vi göra mäktiga ting;  han skall förtrampa våra ovänner. ]

Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka. W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.