Mark 15

Sedan nu översteprästerna, tillsammans med de äldste och de skriftlärde, hela Stora rådet, på morgonen hade fattat sitt beslut, läto de strax binda Jesus och förde honom bort och överlämnade honom åt Pilatus.

A zaraz rano naradziwszy się przedniejsi kapłani z starszymi i z nauczonymi w Piśmie i ze wszystką radą, związali Jezusa, i wiedli go, i podali Piłatowi.

Då frågade Pilatus honom: »Är du judarnas konung?» Han svarade honom och sade: »Du säger det själv.»

I pytał go Piłat: Tyżeś jest król Żydowski? A on mu odpowiadając rzekł: Ty powiadasz.

Och översteprästerna framställde många anklagelser mot honom.

I skarżyli nań przedniejsi kapłani o wiele rzeczy: (ale on nic nie odpowiedział.)

Pilatus frågade honom då åter och sade: »Svarar du intet? Du hör ju huru mycket det är som de anklaga dig för.»

Tedy go zasię pytał Piłat, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Oto jako wiele rzeczy świadczą przeciwko tobie.

Men Jesus svarade intet mer, så att Pilatus förundrade sig.

Ale Jezus przecię nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwował.

Nu plägade han vid högtiden giva dem en fånge lös, den som de begärde.

A na święto zwykł im był wypuszczać więźnia jednego, o którego by prosili.

Och där fanns då en man, han som kallades Barabbas, vilken satt fängslad jämte de andra som hade gjort upplopp och under upploppet begått dråp.

I był jeden, którego zwano Barabbasz, w więzieniu z tymi, co rozruch czynią, którzy byli w rozruchu mężobójstwo popełnili.

Folket kom ditupp och begynte begära att han skulle göra åt dem såsom han plägade göra.

Tedy lud wystąpiwszy i głosem zawoławszy, począł prosić, żeby uczynił tak, jako im zawsze czynił,

Pilatus svarade dem och sade: »Viljen I att jag skall giva eder 'judarnas konung' lös?»

Ale Piłat im odpowiedział, mówiąc: Chcecież, wypuszczę wam króla Żydowskiego?

Han förstod nämligen att det var av avund som översteprästerna hade dragit Jesus inför rätta.

(Wiedział bowiem, iż go z nienawiści wydali przedniejsi kapłani.)

Men översteprästerna uppeggade folket till att begära att han hellre skulle giva dem Barabbas lös.

Ale przedniejsi kapłani podburzali lud, iżby im raczej Barabbasza wypuścił.

När alltså Pilatus åter tog till orda och frågade dem: »Vad skall jag då göra med den som I kallen 'judarnas konung'?»,

A odpowiadając Piłat, rzekł im zasię: Cóż tedy chcecie, abym uczynił temu, którego nazywacie królem żydowskim?

så skriade de åter: »Korsfäst honom!»

A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!

Men Pilatus frågade dem: »Vad ont har han då gjort?» Då skriade de ännu ivrigare: »Korsfäst honom!»

A Piłat rzekł do nich: I cóż wżdy złego uczynił? Ale oni tem bardziej wołali: Ukrzyżuj go!

Och eftersom Pilatus ville göra folket till viljes, gav han dem Barabbas lös; men Jesus lät han gissla och utlämnade honom sedan till att korsfästas.

A tak Piłat, chcąc ludowi dosyć uczynić, wypuścił im Barabbasza, a Jezusa ubiczowawszy, podał im, aby był ukrzyżowany.

Och krigsmännen förde honom in i palatset, eller pretoriet, och kallade tillhopa hela den romerska vakten.

Lecz żołnierze wprowadzili go do dworu, to jest do ratusza, i zwołali wszystkiej roty.

Och de klädde på honom en purpurfärgad mantel och vredo samman en krona av törnen och satte den på honom.

A oblekłszy go w szarłat, i uplótłszy koronę z ciernia, włożyli nań;

Sedan begynte de hälsa honom: »Hell dig, judarnas konung!»

I poczęli go pozdrawiać, mówiąc: Bądź pozdrowiony, królu żydowski!

Och de slogo honom i huvudet med ett rör och spottade på honom; därvid böjde de knä och gåvo honom sin hyllning.

I bili głowę jego trzciną i plwali nań, a upadając na kolana, kłaniali mu się.

Och när de hade begabbat honom, klädde de av honom den purpurfärgade manteln och satte på honom hans egna kläder och förde honom ut för att korsfästa honom.

A gdy się z niego naśmiali, zewlekli go z szarłatu, i oblekli go w szaty jego własne, i wiedli go, aby go ukrzyżowali.

Och en man som kom utifrån marken gick där fram, Simon från Cyrene, Alexanders och Rufus' fader; honom tvingade de att gå med och bära hans kors.

Tedy przymusili mimo idącego niektórego Szymona Cyrenejczyka, (który szedł z pola,) ojca Aleksandrowego i Rufowego, aby niósł krzyż jego.

Och de förde honom till Golgataplatsen (det betyder huvudskalleplatsen).

I przywiedli go na miejsce Golgota, co się wykłada: Miejsce trupich głów.

Och de räckte honom vin, blandat med myrra, men han tog icke emot det.

I dawali mu pić wino z myrrą; ale go on nie przyjął.

Och de korsfäste honom och delade sedan hans kläder mellan sig, genom att kasta lott om vad var och en skulle få.

A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili szaty jego, miecąc o nie los, co by kto wziąć miał.

Och det var vid tredje timmen som de korsfäste honom.

A była trzecia godzina, gdy go ukrzyżowali.

Och den överskrift som man hade satt upp över honom, för att angiva vad han var anklagad för, hade denna lydelse: »Judarnas konung.»

Był też napis winy jego napisany: Król żydowski.

Och de korsfäste med honom två rövare, den ene på hans högra sida och den andre på hans vänstra.

Ukrzyżowali też z nim dwóch zbójców; jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.

I wypełniło się Pismo, które mówi: Z złoczyńcami jest policzony.

A ci, którzy mimo chodzili, bluźnili go, chwiejąc głowami swemi a mówiąc: Ehej! który rozwalasz kościół, a we trzech dniach budujesz go!

Ratuj samego siebie, a zstąp z krzyża!

Także też i przedniejsi kapłani naśmiewając się, jedni do drugich z nauczonymi w Piśmie mówili: Innych ratował, a siebie samego ratować nie może;

Niechże teraz Chrystus on król Izraelski zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. Ci też, co z nim byli ukrzyżowani, urągali mu.

A gdy było o godzinie szóstej, stała się ciemność po wszystkiej ziemi, aż do godziny dziewiątej.

A o godzinie dziewiątej zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi! Eloi! Lamma sabachtani, co się wykłada: Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił?

A niektórzy z tych, co tam stali, usłyszawszy mówili: Oto Elijasza woła.

Zatem bieżawszy jeden, napełnił gąbkę octem, a włożywszy ją na trzcinę, dawał mu pić, mówiąc: Zaniechajcie, patrzmy, jeźli przyjdzie Elijasz, zdejmować go.

A Jezus zawoławszy głosem wielkim, oddał ducha.

I rozerwała się zasłona kościelna na dwoje, od wierzchu aż do dołu.

Tedy widząc setnik, który stał przeciwko niemu, iż tak wołając oddał ducha, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.

Były też i niewiasty z daleka się przypatrując, między któremi była Maryja Magdalena, i Maryja, Jakóba małego i Jozesa matka, i Salome;

Które gdy jeszcze były w Galilei, chodziły za nim, a posługowały mu; i wiele innych, które z nim były wstąpiły do Jeruzalemu.

A gdy już był wieczór, (ponieważ był dzień przygotowania,) który jest przed sabatem,

Przyszedłszy Józef z Arymatyi, poczesny radny pan, który też sam oczekiwał królestwa Bożego, śmiele wszedł do Piłata, i prosił o ciało Jezusowe.

A Piłat się dziwował, jeźliby już umarł; i zawoławszy setnika, pytał go, dawnoli umarł?

A dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi.

A on kupiwszy prześcieradło, zdjąwszy go, obwinął w prześcieradło, i położył go w grobie, który był wykowany z opoki, i przywalił kamień do drzwi grobowych.

Ale Maryja Magdalena, i Maryja, matka Jozesowa, patrzały, kędy go położono.