Psalms 88

En sång, en psalm av Koras söner; för sångmästaren, till Mahalat-leannót; en sång av esraiten Heman.

ای خداوند، خدای من، ای نجات‌دهندهٔ من، تمام روز نزد تو دعا می‌کنم و شب هنگام به درگاهت ناله می‌کنم.

 HERRE, min frälsnings Gud,  dag och natt ropar jag inför dig.

دعای مرا بشنو و به نالهٔ من توجّه نما.

 Låt min bön komma inför ditt ansikte,  böj ditt öra till mitt rop.

مشکلات زیادی بر من هجوم آورده و جانم را به لب رسانده‌اند.

 Ty min själ är mättad med lidanden,  och mitt liv har kommit nära dödsriket.

تمامی قوتّم از بین رفته و مانند کسانی شده‌ام که در انتظار مرگ هستند.

 Jag är aktad lik dem som hava farit ned i graven,  jag är såsom en man utan livskraft.

مانند مردگان، فراموش شده‌ام و مانند یکی از کشته شدگانی هستم که در قبر گذاشته باشند؛ کسانی‌که ایشان را فراموش کرده‌ای و از الطاف تو محرومند.

 Jag är övergiven bland de döda,  lik de slagna som ligga i graven,  dem på vilka du icke mer tänker,  och som äro avskilda från din hand.

مرا در ته گور و در تاریکی مطلق رها کردی.

 Ja, du har sänkt mig ned underst i graven,  ned i mörkret, ned i djupet.

خشم تو بر من قرار گرفته و امواج غضب تو مرا احاطه کرده‌اند.

 Den vrede vilar tung på mig,  och alla dina böljors svall låter du gå över mig.  Sela.

آشنایانم را از من جدا کردی و مرا مورد تنفّر آنان قرار داده‌ای. آن‌چنان گرفتار شده‌ام که راه گریزی ندارم.

 Du har drivit mina förtrogna långt bort ifrån mig;  du har gjort mig till en styggelse för dem;  jag ligger fången och kan icke komma ut.

چشمانم از غصّه تار گردیده‌اند. خداوندا، هر روز نزد تو دعا می‌کنم و دست نیاز به درگاه تو بلند می‌کنم.

 Mitt öga förtvinar av lidande;  HERRE, jag åkallar dig dagligen,  jag uträcker mina händer till dig.

آیا برای مردگان معجزه می‌کنی؟ آیا مردگان برخاسته، تو را ستایش خواهند نمود؟

 Gör du väl under för de döda,  eller kunna skuggorna stå upp och tacka dig?  Sela.

آیا در قبر گفت‌وگویی از محبّت پایدار و وفاداری تو هست؟

 Förtäljer man i graven om din nåd,  i avgrunden om din trofasthet?

آیا معجزات تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ و یا نیكویی تو در دیار خاموش بیان می‌گردد؟

 Känner man i mörkret dina under,  och din rättfärdighet i glömskans land?

خداوندا، هر روز صبح به درگاه تو دعا می‌کنم و از پیشگاه تو یاری می‌طلبم.

 Men jag ropar till dig, HERRE,  och bittida kommer min bön dig till mötes.

خداوندا، چرا مرا از خود می‌رانی؟ چرا روی خود را از من پنهان می‌کنی؟

 Varför förkastar du, HERRE, min själ,  varför döljer du ditt ansikte för mig?

از زمان کودکی خود رنج کشیده و به مرگ نزدیک شده‌ام، از ترس تنبیه تو در عذاب هستم.

 Betryckt är jag och döende allt ifrån min ungdom;  jag måste bära dina förskräckelser, så att jag är nära att förtvivla.

آتش خشم تو مرا از پا انداخته است و از ترس حملات تو نابود گردیده‌ام.

 Din vredes lågor gå över mig,  dina fasor förgöra mig.

آنها مانند توفان هر روز مرا از هر طرف احاطه کرده‌اند.

 De omgiva mig beständigt såsom vatten,  de kringränna mig allasammans. [ (Psalms 88:19)  Du har drivit vän och frände långt bort ifrån mig;  i mina förtrognas ställe har jag nu mörkret. ]

تو حتّی دوستان نزدیک مرا از من جدا کرده و تاریکی را مونس من ساخته‌ای.