Lamentations 5

 Tänk, HERRE, på vad som har vederfarits oss  skåda ned och se till vår smälek.

خداوندا، به یادآور که چه بلایی بر سر ما آمده است: ببین که چگونه خوار و رسوا شده‌ایم!

 Vår arvedel har kommit i främlingars ägo,  våra hus i utlänningars.5 Mos. 28,30 f.

سرزمین موروثی ما به دست بیگانگان افتاده است و در خانه‌های ما مردم بیگانه زندگی می‌کنند.

 Vi hava blivit värnlösa, vi hava ingen fader;  våra mödrar äro såsom änkor.

ما یتیم شده‌ایم. پدران ما به دست دشمن کشته شده و مادران ما بیوه شده‌اند.

 Vattnet som tillhör oss få vi dricka allenast för penningar;  vår egen ved måste vi betala.

آبی را که می‌خوریم و هیزمی را که برای آتش به کار می‌بریم، باید بخریم.

 Våra förföljare äro oss på halsen;  huru trötta vi än äro, unnas oss dock ingen vila.

باری سخت و دشوار بر دوش خود می‌کشیم. خسته و ناتوان شده‌ایم و راحتی نداریم.

 Vi hava måst giva oss under Egypten,  under Assyrien, för att få bröd till att mätta oss med.

پیش مردم مصر و آشور دست دراز کردیم تا لقمه نانی به ما بدهند و زنده بمانیم.

 Våra fäder hava syndat, de äro icke mer,  vi måste bära deras missgärningar.2 Mos. 20,5. Jer. 31,29. Hes. 18,2.

نیاکان ما گناه کردند امّا آنها از بین رفتند و اینک ما تاوان گناه آنها را پس می‌دهیم.

 Trälar få råda över oss;  ingen finnes, som rycker oss ur deras våld.

غلامان بر ما حکومت می‌کنند و کسی نیست که ما را از قدرت آنها نجات بدهد.

 Med fara för vårt liv hämta vi vårt bröd,  bärga det undan öknens svärd.

یک لقمه نان را در بیابان با خطر جان به دست می‌آوریم.

 Vår hud är glödande såsom en ugn,  för brännande hungers skull.

از شدّت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدن ما همچون تنورِ داغ است.

 Kvinnorna kränkte man i Sion,  jungfrurna i Juda städer.

همسران ما در کوه صهیون مورد تجاوز قرار گرفتند و دختران ما در تمام روستاهای یهودیه مجبور شدند خود را تسلیم کنند.

 Furstarna blevo upphängda av deras händer,  för de äldste visade de ingen försyn.5 Mos. 28,50.

رهبران ما را به دار آویخته‌اند و به ریش‌سفیدان ما بی‌احترامی شده است.

 Ynglingarna måste bära på kvarnstenar,  och gossarna dignade under vedbördor.

از جوانان ما در آسیاب کار می‌کشند و اطفال ما در زیر بارِ گران هیزم، از پا می‌افتند.

 De gamla sitta icke mer i porten,  de unga hava upphört med sitt strängaspel.

پیر مردان ما دیگر در کنار دروازهٔ شهر دیده نمی‌شوند و جوانان ما دیگر آواز نمی‌خوانند.

 Våra hjärtan hava icke mer någon fröjd  i sorgelåt är vår dans förvandlad.Job 30,31.

خوشی و سرور از دلهای ما رخت بربسته و رقص و پایکوبی ما به ماتم تبدیل شده است.

 Kronan har fallit ifrån vårt huvud;  ve oss, att vi syndade så!Job 19,9. Jer. 13,18. Hes. 21,26.

وای بر ما که گناه کردیم و تاج جلال و افتخار را از دست دادیم.

 Därför hava ock våra hjärtan blivit sjuka,  därför äro våra ögon förmörkade,

دلهای ما بی‌تاب و چشمان ما تار گشته‌اند،

 för Sions bergs skull, som nu ligger öde,  så att rävarna ströva omkring därpå.

زیرا کوه صهیون، ویران و محل گشت و گذار شغالان شده است.

 Du, HERRE, tronar evinnerligen;  din tron består från släkte till släkte.Ps. 9,8. 29,10. 102,13. 145,13.

خداوندا، تو فرمانروای ابدی جهان هستی و تاج و تخت تو بی‌زوال است.

 Varför vill du för alltid förgäta oss,  förkasta oss för beständigt?

چرا ما را برای همیشه از یاد بردی؟ چرا ما را برای مدّتی طولانی ترک کردی؟

 Tag oss åter till dig, HERRE, så att vi få vända åter;  förnya våra dagar, så att de bliva såsom fordom.Jer. 31,18.

ای خداوند، ما را دوباره به سوی خود بازگردان و جلال پیشین ما را بازگردان.

 Eller har du alldeles förkastat oss?  Förtörnas du på oss så övermåttan?

آیا ما را بکلّی ترک کرده و از ما بی‌نهایت خشمگین هستی؟