Job 16

Então Jó respondeu, dizendo:

Eyüp şöyle yanıtladı:

Tenho ouvido muitas coisas como essas; todos vós sois consoladores molestos.

“Buna benzer çok şey duydum, Oysa siz avutmuyor, sıkıntı veriyorsunuz.

Não terão fim essas palavras de vento? Ou que é o que te provoca, para assim responderes?

Boş sözleriniz hiç sona ermeyecek mi? Nedir derdiniz, boyuna karşılık veriyorsunuz?

Eu também poderia falar como vós falais, se vós estivésseis em meu lugar; eu poderia amontoar palavras contra vós, e contra vós menear a minha cabeça;

Yerimde siz olsaydınız, Ben de sizin gibi konuşabilirdim; Size karşı güzel sözler dizer, Başımı sallayabilirdim.

poderia fortalecer-vos com a minha boca, e a consolação dos meus lábios poderia mitigar a vossa dor.

Ağzımdan çıkan sözlerle yüreklendirir, Dudaklarımdan dökülen avutucu sözlerle yatıştırırdım sizi.

Ainda que eu fale, a minha dor naõ se mitiga; e embora me cale, qual é o meu alívio?

“Konuşsam bile acım dinmez, Sussam ne değişir?

Mas agora, ó Deus, me deixaste exausto; assolaste toda a minha companhia.

Ey Tanrı, beni tükettin, Bütün ev halkımı dağıttın.

Tu me emagreceste, e isso constitui uma testemunha contra mim; contra mim se levanta a minha magreza, e o meu rosto testifica contra mim.

Beni sıkıp buruşturdun, bana karşı tanık oldu bu; Zayıflığım kalkmış tanıklık ediyor bana karşı.

Na sua ira ele me despedaçou, e me perseguiu; rangeu os dentes contra mim; o meu adversário aguça os seus olhos contra mim.

Tanrı öfkeyle saldırıp parçalıyor beni, Dişlerini gıcırdatıyor bana, Düşmanım gözlerini üzerime dikiyor.

Os homens abrem contra mim a boca; com desprezo me ferem nas faces, e contra mim se ajuntam à uma.

İnsanlar bana dudak büküyor, Aşağılayarak tokat atıyor, Birleşiyorlar bana karşı.

Deus me entrega ao ímpio, nas mãos dos iníquos me faz cair.

Tanrı haksızlara teslim ediyor beni, Kötülerin kucağına atıyor.

Descansado estava eu, e ele me quebrantou; e pegou-me pelo pescoço, e me despedaçou; colocou-me por seu alvo;

Ben rahat yaşıyordum, ama Tanrı paraladı beni, Boynumdan tutup yere çaldı. Beni hedef yaptı kendine.

cercam-me os seus flecheiros. Atravessa-me os rins, e não me poupa; derrama o meu fel pela terra.

Okçuları beni kuşatıyor, Acımadan böbreklerimi deşiyor, Ödümü yerlere döküyor.

Quebranta-me com golpe sobre golpe; arremete contra mim como um guerreiro.

Bedenimde gedik üstüne gedik açıyor, Dev gibi üzerime saldırıyor.

Sobre a minha pele cosi saco, e deitei a minha glória no pó.

“Giymek için çul diktim, Gururumu ayak altına aldım.

O meu rosto todo está inflamado de chorar, e há sombras escuras sobre as minhas pálpebras,

Ağlamaktan yüzüm kızardı, Gözlerimin altı morardı.

embora não haja violência nas minhas mãos, e seja pura a minha oração.

Yine de ellerim şiddetten uzak, Duam içtendir.

Ó terra, não cubras o meu sangue, e não haja lugar em que seja abafado o meu clamor!

“Ey toprak, kanımı örtme, Feryadım asla dinmesin.

Eis que agora mesmo a minha testemunha está no céu, e o meu fiador nas alturas.

Daha şimdiden tanığım göklerde, Beni savunan yücelerdedir.

Os meus amigos zombam de mim; mas os meus olhos se desfazem em lágrimas diante de Deus,

Dostlarım benimle eğleniyor, Gözlerim Tanrı’ya yaş döküyor;

para que ele defenda o direito que o homem tem diante de Deus e o que o filho do homem tem perante, o seu proximo.

Tanrı kendisiyle insan arasında İnsanoğluyla komşusu arasında hak arasın diye.

Pois quando houver decorrido poucos anos, eu seguirei o caminho por onde não tornarei.

“Çünkü birkaç yıl sonra, Dönüşü olmayan yolculuğa çıkacağım.