Psalms 74

Ó Deus, por que nos rejeitaste para sempre? Por que se acende a tua ira contra o rebanho do teu pasto?

Kial, ho Dio, Vi forpuŝis nin por ĉiam? Kial fumas Via kolero kontraŭ la ŝafoj de Via paŝtejo?

Lembra-te da tua congregação, que compraste desde a antiguidade, que remiste para ser a tribo da tua herança, e do monte Sião, em que tens habitado.

Rememoru Vian komunumon, kiun Vi aĉetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, Ĉi tiun monton Cion, sur kiu Vi loĝiĝis.

Dirige os teus passos para as perpétuas ruínas, para todo o mal que o inimigo tem feito no santuário.

Direktu Viajn paŝojn al la eternaj ruinoj, Al ĉio, kion detruis malamiko en la sanktejo.

Os teus inimigos bramam no meio da tua assembleia; põem nela as suas insígnias por sinais.

Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.

A entrada superior cortaram com machados a grade de madeira.

Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraŭ la lignajn plektaĵojn.

Eis que toda obra entalhada, eles a despedaçaram a machados e martelos.

Kaj nun ĉiujn ĝiajn skulptaĵojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.

Lançaram fogo ao teu santuário; profanaram, derrubando-a até o chão, a morada do teu nome.

Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la loĝejon de Via nomo.

Disseram no seu coração: Despojemo-la duma vez. Queimaram todas as sinagogas de Deus na terra.

Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis ĉiujn domojn de Dio en la lando.

Não vemos mais as nossas insígnias, não há mais profeta; nem há entre nós alguém que saiba até quando isto durará.

Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu ĉe ni scias, kiel longe tio daŭros.

Até quando, ó Deus, o adversário afrontará? O inimigo ultrajará o teu nome para sempre?

Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? Ĉu eterne la malamiko insultos Vian nomon?

Por que reténs a tua mão, sim, a tua destra? Tira-a do teu seio, e consome-os.

Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.

Todavia, Deus é o meu Rei desde a antiguidade, operando a salvação no meio da terra.

Dio estas ja mia Reĝo de antikve, Li faras savon sur la tero.

Tu dividiste o mar pela tua força; esmigalhaste a cabeça dos monstros marinhos sobre as águas.

Vi disŝiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;

Tu esmagaste as cabeças do leviatã, e o deste por mantimento aos habitantes do deserto.

Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis ĝin por manĝo al la bestoj de la dezerto;

Tu abriste fontes e ribeiros; tu secaste os rios perenes.

Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.

Teu é o dia e tua é a noite: tu preparaste a luz e o sol.

Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi aranĝis lumon kaj sunon;

Tu estabeleceste todos os limites da terra; verão e inverno, tu os fizeste.

Vi difinis ĉiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi aranĝis.

Lembra-te disto: que o inimigo te afrontou, ó Senhor, e que um povo insensato ultrajou o teu nome.

Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsaĝa malhonoras Vian nomon.

Não entregues às feras a alma da tua rola; não te esqueça para sempre da vida dos teus aflitos.

Ne fordonu al sovaĝa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por ĉiam.

Atenta para o teu pacto, pois os lugares tenebrosos da terra estão cheios das moradas de violência.

Rememoru la interligon, Ĉar ĉiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.

Não volte envergonhado o oprimido; louvem o teu nome o aflito e o necessitado.

La suferanto ne reiru hontigita; Malriĉulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.

Levanta-te, ó Deus, pleiteia a tua própria causa; lembra-te da afronta que o insensato te faz continuamente.

Leviĝu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsaĝulo faras al Vi ĉiutage.

Não te esqueças da gritaria dos teus adversários; o tumulto daqueles que se levantam contra ti sobe continuamente.

Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ Vi, konstante kreskas.