Lamentations 5

5:1

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

5:2

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

5:3

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

5:4

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

5:5

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

5:6

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

5:7

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

5:8

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

5:9

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

5:10

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

5:11

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

5:12

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

5:13

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

5:14

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

5:15

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

5:16

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

5:17

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

5:18

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

5:19

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

5:20

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

5:21

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

5:22

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.