Job 8

I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

“Ne zamana dek böyle konuşacaksın? Sözlerin sert rüzgar gibi.

Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

Tanrı adaleti saptırır mı, Her Şeye Gücü Yeten doğru olanı çarpıtır mı?

Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

Oğulların ona karşı günah işlediyse, İsyanlarının cezasını vermiştir.

Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

Ama sen gayretle Tanrı’yı arar, Her Şeye Gücü Yeten’e yalvarırsan,

Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

Temiz ve doğruysan, O şimdi bile senin için kolları sıvayıp Seni hak ettiğin yere geri getirecektir.

A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

Başlangıcın küçük olsa da, Sonun büyük olacak.

Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

“Lütfen, önceki kuşaklara sor, Atalarının neler öğrendiğini iyice araştır.

(Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)

Çünkü biz daha dün doğduk, bir şey bilmeyiz, Yeryüzündeki günlerimiz sadece bir gölge.

Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

Onlar sana anlatıp öğretmeyecek, İçlerindeki sözleri dile getirmeyecek mi?

Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

“Bataklık olmayan yerde kamış biter mi? Susuz yerde saz büyür mü?

Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

Henüz yeşilken, kesilmeden, Otlardan önce kururlar.

Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

Tanrı’yı unutan herkesin sonu böyledir, Tanrısız insanın umudu böyle yok olur.

Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

Onun güvendiği şey kırılır, Dayanağı ise bir örümcek ağıdır.

Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

Örümcek ağına yaslanır, ama ağ çöker, Ona tutunur, ama ağ taşımaz.

Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

Tanrısızlar güneşte iyi sulanmış bitkiyi andırır, Dalları bahçenin üzerinden aşar;

Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

Kökleri taş yığınına sarılır, Çakılların arasında yer aranır.

Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

Ama yerinden sökülürse, Yeri, ‘Seni hiç görmedim’ diyerek onu yadsır.

Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

İşte sevinci böyle son bulur, Yerinde başka bitkiler biter.

Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

“Tanrı kusursuz insanı reddetmez, Kötülük edenlerin elinden tutmaz.

Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

O senin ağzını yine gülüşle, Dudaklarını sevinç haykırışıyla dolduracaktır.

Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.

Düşmanlarını utanç kaplayacak, Kötülerin çadırı yok olacaktır.”