Psalms 49

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.
Al Músico principal: Salmo para los hijos de Coré. OÍD esto, pueblos todos; Escuchad, habitadores todos del mundo:
Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!
Así los plebeyos como los nobles, El rico y el pobre juntamente.
Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!
Mi boca hablará sabiduría; Y el pensamiento de mi corazón inteligencia.
Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.
Acomodaré á ejemplos mi oído: Declararé con el arpa mi enigma.
Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.
¿Por qué he de temer en los días de adversidad, Cuando la iniquidad de mis insidiadores me cercare?
Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?
Los que confían en sus haciendas, Y en la muchedumbre de sus riquezas se jactan,
Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.
Ninguno de ellos podrá en manera alguna redimir al hermano, Ni dar á Dios su rescate.
Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.
(Porque la redención de su vida es de gran precio, Y no se hará jamás;)
(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)
Que viva adelante para siempre, Y nunca vea la sepultura.
Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.
Pues se ve que mueren los sabios, Así como el insensato y el necio perecen, Y dejan á otros sus riquezas.
Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.
En su interior tienen que sus casas serán eternas, Y sus habitaciones para generación y generación: Llamaron sus tierras de sus nombres.
Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.
Mas el hombre no permanecerá en honra: Es semejante á las bestias que perecen.
Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.
Este su camino es su locura: Con todo, corren sus descendientes por el dicho de ellos. (Selah.)
Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.
Como rebaños serán puestos en la sepultura; La muerte se cebará en ellos; Y los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana: Y se consumirá su bien parecer en el sepulcro de su morada.
Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.
Empero Dios redimirá mi vida del poder de la sepultura, Cuando me tomará. (Selah.)
Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.
No temas cuando se enriquece alguno, Cuando aumenta la gloria de su casa;
Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.
Porque en muriendo no llevará nada, Ni descenderá tras él su gloria.
Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.
Si bien mientras viviere, dirá dichosa á su alma: Y tú serás loado cuando bien te tratares.
A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:
Entrará á la generación de sus padres: No verán luz para siempre.
Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.
El hombre en honra que no entiende, Semejante es á las bestias que perecen.