Job 16

Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:

Da tok Job til orde og sa:

Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.

Jeg har hørt meget som dette; I er plagsomme trøstere alle sammen.

I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?

Blir det aldri ende på de vindige ord? Eller hvad egger dig til å svare?

Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?

Også jeg kunde tale som I; om I var i mitt sted, kunde jeg sette ord sammen mot eder, og jeg kunde ryste på hodet over eder;

Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

jeg kunde styrke eder med min munn, og mine lebers medynk kunde stille eders smerte.

Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?

Om jeg taler, stilles ikke min smerte, og lar jeg det være, hvad lindring får jeg da?

A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.

Ja, nu har han trettet mig ut; du har ødelagt hele mitt hus.

Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.

Og du grep mig fatt - det blev et vidne mot mig; min magerhet stod op imot mig, like i mitt åsyn vidnet den mot mig.

Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.

Hans vrede sønderrev mig og forfulgte mig; han skar tenner imot mig; som min motstander hvesset han sine øine mot mig.

Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

De spilet op sin munn mot mig, med hån slo de mine kinnben; alle slo de sig sammen mot mig.

Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.

Gud gir mig i urettferdige folks vold og styrter mig i ugudelige menneskers hender.

Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.

Jeg levde i ro; da sønderbrøt han mig, han grep mig i nakken og sønderknuste mig, han satte mig op til skive for sig.

Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.

Hans skyttere kringsatte mig, han kløvde mine nyrer uten barmhjertighet; han øste ut min galle på jorden.

Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.

Han rev i mig rift på rift; han stormet mot mig som en kjempe.

Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.

Jeg har sydd sekk om min hud og stukket mitt horn i støvet;

Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.

mitt ansikt er rødt av gråt, og over mine øielokk ligger det dødsskygge.

Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak,)

Og dog er det ingen urett i mine hender, og min bønn er ren.

O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!

Å jord, dekk ikke mitt blod, og måtte det ikke være noget sted hvor mitt skrik stanser!

Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.

Selv nu har jeg mitt vidne i himmelen og i det høie en som kan stadfeste mine ord.

O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.

Stadig spotter mine venner mig; mot Gud skuer gråtende mitt øie,

Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!

at han må la mannen få rett i hans strid med Gud og menneskebarnet rett mot hans næste;

Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.

for få år vil det gå før jeg vandrer den vei som jeg ikke vender tilbake.