Lamentations 5

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Ricordati, Eterno, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi il nostro obbrobrio!

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

La nostra eredità è passata a degli stranieri, le nostre case, a degli estranei.

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Noi siam diventati orfani, senza padre, le nostre madri son come vedove.

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Noi beviamo la nostr’acqua a prezzo di danaro, le nostre legna ci vengono a pagamento.

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Col collo carico noi siamo inseguiti, siamo spossati, non abbiamo requie.

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Abbiam teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

I nostri padri hanno peccato, e non sono più; e noi portiamo la pena delle loro iniquità.

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Degli schiavi dominano su noi, e non v’è chi ci liberi dalle loro mani.

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Noi raccogliamo il nostro pane col rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

La nostra pelle brucia come un forno, per l’arsura della fame.

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Essi hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona de’ vecchi non è stata rispettata.

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

I giovani han portato le macine, i giovanetti han vacillato sotto il carico delle legna.

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

I vecchi hanno abbandonato la porta, i giovani la musica dei loro strumenti.

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

La gioia de’ nostri cuori è cessata, le nostre danze son mutate in lutto.

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

La corona ci è caduta dal capo; guai a noi, poiché abbiamo peccato!

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Per questo langue il nostro cuore, per questo s’oscuran gli occhi nostri:

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

perché il monte di Sion è desolato, e vi passeggian le volpi.

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Ma tu, o Eterno, regni in perpetuo; il tuo trono sussiste d’età in età.

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Perché ci dimenticheresti tu in perpetuo, e ci abbandoneresti per un lungo tempo?

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Facci tornare a te, o Eterno, e noi torneremo! Ridonaci de’ giorni come quelli d’un tempo!

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Ché, ora, tu ci hai veramente reietti, e ti sei grandemente adirato contro di noi!