Lamentations 5

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?