Lamentations 5

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

Obrať nás, ó Hospodine, k sobě,a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?

Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?