Luke 18

I powiedział im jeszcze podobieństwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać,

Kaza im i prispodobu kako valja svagda moliti i nikada ne sustati:

Mówiąc: Był niektóry sędzia w jednem mieście, który się Boga nie bał, i człowieka się nie wstydził.

"U nekom gradu bio sudac. Boga se nije bojao, za ljude nije mario.

Była też wdowa w temże mieście, która przychodziła do niego, mówiąc: Pomścij się krzywdy mojej nad przeciwnikiem moim.

U tom gradu bijaše i neka udovica. Dolazila k njemu i molila: 'Obrani me od mog tužitelja!'

Lecz on długo nie chciał. Ale potem rzekł sam w sobie: Aczci się Boga nie boję i człowieka się nie wstydzę,

No on ne htjede zadugo. Napokon reče u sebi: 'Iako se Boga ne bojim nit za ljude marim, ipak,

Wszakże iż mi się uprzykrza ta wdowa, pomszczę się krzywdy jej, aby na ostatek przyszedłszy, nie była mi ciężką.

jer mi udovica ova dodijava, obranit ću je da vječno ne dolazi mučiti me.'"

Rzekł tedy Pan: Słuchajcież, co mówi niesprawiedliwy sędzia.

Nato reče Gospodin: "Čujte što govori nepravedni sudac!

A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?

Neće li onda Bog obraniti svoje izabrane koji dan i noć vape k njemu sve ako i odgađa stvar njihovu?

Powiadam wam, iż się pomści krzywdy ich w rychle. Ale gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi?

Kažem vam, ustat će žurno na njihovu obranu. Ali kad Sin Čovječji dođe, hoće li naći vjere na zemlji?"

Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, że byli sprawiedliwymi, a inszych za nic nie mieli, to podobieństwo:

Nekima pak koji se pouzdavahu u sebe da su pravednici, a druge potcjenjivahu, reče zatim ovu prispodobu:

Dwoje ludzi wstąpiło do kościoła, aby się modlili, jeden Faryzeusz a drugi celnik.

"Dva čovjeka uziđoše u Hram pomoliti se: jedan farizej, drugi carinik.

Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.

Farizej se uspravan ovako u sebi molio: 'Bože, hvala ti što nisam kao ostali ljudi: grabežljivci, nepravednici, preljubnici ili - kao ovaj carinik.'

Poszczę dwakroć w tydzień; daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.

Postim dvaput u tjednu, dajem desetinu od svega što steknem.'

A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.

A carinik, stojeći izdaleka, ne usudi se ni očiju podignuti k nebu, nego se udaraše u prsa govoreći: 'Bože milostiv budi meni grešniku!'

Powiadam wam, żeć ten odszedł usprawiedliwionym do domu swego, więcej niżeli on: albowiem kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

Kažem vam: ovaj siđe opravdan kući svojoj, a ne onaj! Svaki koji se uzvisuje, bit će ponižen; a koji se ponizuje, bit će uzvišen."

Przynoszono też do niego i niemowlątka, aby się ich dotykał; co gdy widzieli uczniowie, gromili je.

A donosili mu i dojenčad da ih se dotakne. Vidjevši to, učenici im branili.

Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takowych jest królestwo Boże.

A Isus ih dozva i reče: "Pustite dječicu neka dolaze k meni i ne priječite im jer takvih je kraljevstvo Božje."

Zaprawdę powiadam wam: Ktobykolwiek nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnijdzie do niego.

"Zaista, kažem vam, tko ne primi kraljevstva Božjega kao dijete, ne, u nj neće ući."

I pytał go niektóry książę, mówiąc: Nauczycielu dobry! co czyniąc odziedziczę żywot wieczny?

I upita ga neki uglednik: "Učitelju dobri, što mi je činiti da baštinim život vječni?"

I rzekł mu Jezus: Przecz mię zowiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg.

Reče mu Isus: "Što me zoveš dobrim? Nitko nije dobar, doli Bog jedini.

Umiesz przykazania? Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie świadcz fałszywie, czcij ojca twego i matkę twoję.

Zapovijedi znaš: Ne čini preljuba! Ne ubij! Ne ukradi! Ne svjedoči lažno! Poštuj oca svoga i majku!"

A on rzekł: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości mojej.

A onaj će: "Sve sam to čuvao od mladosti."

Co usłyszawszy Jezus, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.

Čuvši to, Isus mu reče: "Još ti jedno preostaje: sve što imaš prodaj i razdaj siromasima pa ćeš imati blago na nebu. A onda dođi i idi za mnom."

A on usłyszawszy to, bardzo się zasmucił; bo był nader bogaty.

Kad je on to čuo, ražalosti se jer bijaše silno bogat.

A gdy go Jezus ujrzał bardzo zasmuconego, rzekł: Jakoż trudno ci, co mają pieniądze, wnijdą do królestwa Bożego!

Vidjevši ga, reče Isus: "Kako li je teško imućnicima u kraljevstvo Božje!

Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.

Lakše je devi kroz uši iglene nego bogatašu u kraljevstvo Božje."

Tedy rzekli ci, którzy to słyszeli: I któż może być zbawiony?

Koji su to čuli, rekoše: "Pa tko se onda može spasiti?"

Ale on rzekł: Co jest niemożebne u ludzi, możebne jest u Boga.

A on će: "Što je nemoguće ljudima, moguće je Bogu."

I rzekł Piotr: Otośmy my opuścili wszystko, a poszliśmy za tobą.

Nato reče Petar: "Evo, mi ostavismo svoje i pođosmo za tobom."

Tedy im on rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż nie masz nikogo, co by opuścił dom, albo rodziców, albo braci, albo żonę, albo dzieci dla królestwa Bożego,

Isus će im: "Zaista, kažem vam, nema ga tko bi ostavio kuću, ili ženu, ili braću, ili roditelje, ili djecu poradi kraljevstva Božjega,

Aby nie wziął daleko więcej w tym czasie, a w przyszłym wieku żywota wiecznego.

a da ne bi primio mnogostruko već u ovom vremenu, i u budućem vijeku život vječni."

A wziąwszy z sobą onych dwunastu, rzekł im: Oto wstępujemy do Jeruzalemu, a wypełni się wszystko, co napisano przez proroki o Synu człowieczym.

I uzevši sa sobom dvanaestoricu, reče im: "Evo uzlazimo u Jeruzalem i na Sinu Čovječjem ispunit će se sve što su napisali proroci:

Bo będzie wydany poganom, i będzie naśmiewany, i zelżony, i uplwany:

doista, bit će predan poganima, izrugan, zlostavljan i popljuvan;

A ubiczowawszy zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.

i pošto ga izbičuju, ubit će ga, ali on će treći dan ustati."

Lecz oni z tego nic nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.

No oni ništa od toga ne razumješe. Te im riječi bijahu skrivene i ne shvaćahu što bijaše rečeno.

I stało się, gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział podle drogi, żebrząc.

A kad se približavao Jerihonu, neki slijepac sjedio kraj puta i prosio.

A usłyszawszy lud przechodzący, pytał, co by to było?

Čuvši gdje mnoštvo prolazi, raspitivao se što je to.

I powiedziano mu, iż Jezus Nazareński tędy idzie.

Rekoše mu: "Isus Nazarećanin prolazi."

I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.

Tada povika: "Isuse, Sine Davidov, smiluj mi se!"

Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.

Oni ga sprijeda ušutkivali, ali on je još jače vikao: "Sine Davidov, smiluj mi se!"

Zastanowiwszy się tedy Jezus, kazał go przywieść do siebie; a gdy się przybliżył, pytał go, mówiąc:

Isus se zaustavi i zapovjedi da ga dovedu k njemu. Kad se on približi, upita ga:

Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał.

"Što hoćeš da ti učinim?" A on će: "Gospodine, da progledam."

A Jezus mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.

Isus će mu: "Progledaj! Vjera te tvoja spasila."

I zarazem przejrzał, i szedł za nim, wielbiąc Boga. Co wszystek lud widząc, dał chwałę Bogu.

I umah progleda i uputi se za njim slaveći Boga. I sav narod koji to vidje dade hvalu Bogu.