Job 16

Da tok Job til orde og sa:

Ale odpowiedział Ijob, i rzekł:

Jeg har hørt meget som dette; I er plagsomme trøstere alle sammen.

Słyszałem takowych rzeczy wiele; przykrymi cieszycielami wy wszyscy jesteście.

Blir det aldri ende på de vindige ord? Eller hvad egger dig til å svare?

I kiedyż będzie koniec tym próżnym słowom? albo co cię przymusza, że tak odpowiadasz?

Også jeg kunde tale som I; om I var i mitt sted, kunde jeg sette ord sammen mot eder, og jeg kunde ryste på hodet over eder;

Azażbym ja tak mówił, jako wy, gdybyście wy byli na miejscu mojem? azażbym zbierał przeciwko wam słowa, i kiwałlibym nad wami głową swoją?

jeg kunde styrke eder med min munn, og mine lebers medynk kunde stille eders smerte.

Owszembym was posilał ustami memi, a ruchanie warg moich ulżyłoby boleści waszych.

Om jeg taler, stilles ikke min smerte, og lar jeg det være, hvad lindring får jeg da?

Ale jeźli będę mówił, przecież się nie ukoi boleść moja; a jeźli też przestanę, izaż odejdzie odemnie?

Ja, nu har han trettet mig ut; du har ødelagt hele mitt hus.

A teraz zemdlił mię; spustoszyłeś, o Boże! wszystko zgromadzenie moje.

Og du grep mig fatt - det blev et vidne mot mig; min magerhet stod op imot mig, like i mitt åsyn vidnet den mot mig.

Pomarszczyłeś mię na świadectwo, a znaczne na mnie schudzenie moje na twarzy mojej, jawnie świadczy przeciwko mnie.

Hans vrede sønderrev mig og forfulgte mig; han skar tenner imot mig; som min motstander hvesset han sine øine mot mig.

Popędliwość jego porwała mię, i wziął nienawiść przeciwko mnie; a zgrzytając na mię zębami swemi, jako nieprzyjaciel mój, bystremi oczyma swemi spojrzał na mię.

De spilet op sin munn mot mig, med hån slo de mine kinnben; alle slo de sig sammen mot mig.

Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

Gud gir mig i urettferdige folks vold og styrter mig i ugudelige menneskers hender.

Podał mię Bóg przewrotnemu, a w ręce niepobożnych wydał mię.

Jeg levde i ro; da sønderbrøt han mig, han grep mig i nakken og sønderknuste mig, han satte mig op til skive for sig.

Byłem w pokoju, ale mię potarł; a uchwyciwszy mię za szyję moję, roztrzaskał mię, i wystawił mię sobie za cel.

Hans skyttere kringsatte mig, han kløvde mine nyrer uten barmhjertighet; han øste ut min galle på jorden.

Ogarnęli mię strzelcy jego; rozciął nerki moje, a nie przepuścił, i rozlał na ziemię żółć moję.

Han rev i mig rift på rift; han stormet mot mig som en kjempe.

Zranił mię, raną na ranę; rzucił się na mię, jako olbrzym.

Jeg har sydd sekk om min hud og stukket mitt horn i støvet;

Uszyłem wór na zsiniałą skórę moję, a oszpeciłem prochem głowę moję.

mitt ansikt er rødt av gråt, og over mine øielokk ligger det dødsskygge.

Twarz moja płaczem oszpecona, a na powiekach moich jest cień śmierci.

Og dog er det ingen urett i mine hender, og min bønn er ren.

Chociaż żadnego łupiestwa niemasz w rękach moich, a modlitwa moja jest czysta. (a jeźli nie tak,)

Å jord, dekk ikke mitt blod, og måtte det ikke være noget sted hvor mitt skrik stanser!

O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!

Selv nu har jeg mitt vidne i himmelen og i det høie en som kan stadfeste mine ord.

Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.

Stadig spotter mine venner mig; mot Gud skuer gråtende mitt øie,

O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.

at han må la mannen få rett i hans strid med Gud og menneskebarnet rett mot hans næste;

Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!

for få år vil det gå før jeg vandrer den vei som jeg ikke vender tilbake.

Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.