Job 37

Na konei ano wiri ana toku ngakau, maunu atu ana i tona wahi.

Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.

Ata whakarangona tona reo e papa ana, te pakutanga hoki e puta mai ana i tona mangai.

Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.

E whakatikaia atu ana e ia ki nga wahi katoa i raro i te rangi, ko tona uira hoki ki nga pito o te whenua.

Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.

I muri iho ko te reo e hamama ana; papa ana te whatitiri o te reo o tona nui; e kore ano era a tauhikuhiku ina rangona tona reo.

Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.

Ko ta te Atua whatitiri he reo whakamiharo; nui atu ana mahi, e kore hoki e mohiotia.

Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.

E ki ana hoki ia ki te hukarere, Hei runga koe i te whenua; ki te ua punehunehu ano hoki, raua ko te ua ta o tona kaha;

Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.

Hiritia ake e ia te ringa o nga tangata katoa; kia mohio ai nga tangata katoa nana nei i hanga ki tana mahi.

Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.

Haere ana nga kirehe ki nga piringa, noho ana i o ratou nohoanga.

La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.

Puta mai ana te tupuhi i te whare o te tonga: te matao hoki i te hauraro.

El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.

Na te manawa o te Atua i homai te huka: a kuiti iho te whanuitanga o nga wai.

De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.

Ae ra, e utaina ana e ia te kapua matotoru ki te houku; tohatohaina ana e ia te kohu o tana uira:

La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.

E whakakopikopikoa ana ano a tawhio noa, he mea hoki na ona whakaaro: hei mea i nga mea katoa e whakahaua atu ana e ia ki te mata o te ao:

Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:

E whakaputaina ana e ia hei whiu, hei mea ranei mo tona whenua, hei atawhai ranei.

Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.

Kia whai taringa mai ki tenei, e Hopa: tu marie, ka whakaaro ki nga mea whakamiharo a te Atua.

Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.

E mohio ana ranei koe ki ta te Atua whakahautanga ki a ratou i tana, i puta ai te marama o tana kapua?

Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?

E mohio ana ranei koe ki nga paunatanga o nga kapua, ki nga mahi whakamiharo a te tino o te matauranga?

Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?

Ki ou kakahu nei ka mahana, ina whakamarietia e ia te whenua ki te hau tonga?

Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?

Ka taea ranei e koe te whakatakoto ngatahi me ia te rangi hei papatupu, ano he whakaata whakarewa?

Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?

Whakaaturia mai ki a matou ta matou e korero ai ki a ia; e kore hoki e tika i te pouri ta matou whakatakoto o te korero.

Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.

E korerotia ranei ki a ia kei te mea ahau ki te korero? Kia hiahia ranei te tangata kia horomia ia?

Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.

Na inaianei e kore nga tangata e kite ana i te marama e wheriko mai nei i te rangi: otiia ka tika atu te hau, ka whakawateatia ratou.

Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.

E ahu mai ana i te hauraro te aho ano he koura; kei te Atua te kororia whakawehi.

De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.

Ko te Kaha Rawa, e kore ia e taea te whakataki e tatou; hira rawa tona kaha; a e kore ia e tukino i tana whakarite whakawa, i te nui o te tika.

La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.

Koia ka wehi nga tangata i a ia: e kore ia e whai whakaaro ki te hunga ngakau mohio.

Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.