Job 37

Na konei ano wiri ana toku ngakau, maunu atu ana i tona wahi.

Ja, derover skælver mit Hjerte, bævende skifter det Sted!

Ata whakarangona tona reo e papa ana, te pakutanga hoki e puta mai ana i tona mangai.

Lyt dog til hans bragende Røst, til Drønet, der går fra hans Mund!

E whakatikaia atu ana e ia ki nga wahi katoa i raro i te rangi, ko tona uira hoki ki nga pito o te whenua.

Han slipper det løs under hele Himlen, sit Lys til Jordens Ender;

I muri iho ko te reo e hamama ana; papa ana te whatitiri o te reo o tona nui; e kore ano era a tauhikuhiku ina rangona tona reo.

efter det brøler hans Røst, med Højhed brager hans Torden; han sparer ikke på Lyn, imedens hans Stemme høres.

Ko ta te Atua whatitiri he reo whakamiharo; nui atu ana mahi, e kore hoki e mohiotia.

Underfuldt lyder Guds Tordenrøst, han øver Vælde, vi fatter det ej.

E ki ana hoki ia ki te hukarere, Hei runga koe i te whenua; ki te ua punehunehu ano hoki, raua ko te ua ta o tona kaha;

Thi han siger til Sneen: "Fald ned på Jorden!" til Byger og Regnskyl: "Bliv stærke!"

Hiritia ake e ia te ringa o nga tangata katoa; kia mohio ai nga tangata katoa nana nei i hanga ki tana mahi.

For alle Mennesker sætter han Segl, at de dødelige alle må kende hans Gerning.

Haere ana nga kirehe ki nga piringa, noho ana i o ratou nohoanga.

De vilde Dyr søger Ly og holder sig i deres Huler:

Puta mai ana te tupuhi i te whare o te tonga: te matao hoki i te hauraro.

Fra Kammeret kommer der Storm, fra Nordens Stjerner Kulde.

Na te manawa o te Atua i homai te huka: a kuiti iho te whanuitanga o nga wai.

Ved Guds Ånde bliver der Is, Vandfladen lægges i Fængsel.

Ae ra, e utaina ana e ia te kapua matotoru ki te houku; tohatohaina ana e ia te kohu o tana uira:

Så fylder han Skyen med Væde, Skylaget spreder hans Lys;

E whakakopikopikoa ana ano a tawhio noa, he mea hoki na ona whakaaro: hei mea i nga mea katoa e whakahaua atu ana e ia ki te mata o te ao:

det farer hid og did og bugter sig efter hans Tanke og udfører alt, hvad han byder, på hele den vide Jord,

E whakaputaina ana e ia hei whiu, hei mea ranei mo tona whenua, hei atawhai ranei.

hvad enten han slynger det ud som Svøbe, eller han sender det for at velsigne.

Kia whai taringa mai ki tenei, e Hopa: tu marie, ka whakaaro ki nga mea whakamiharo a te Atua.

Job du må lytte hertil, træd frem og mærk dig Guds Underværker!

E mohio ana ranei koe ki ta te Atua whakahautanga ki a ratou i tana, i puta ai te marama o tana kapua?

Fatter du, hvorledes Gud kan magte dem og lade Lys stråle frem fra sin Sky?

E mohio ana ranei koe ki nga paunatanga o nga kapua, ki nga mahi whakamiharo a te tino o te matauranga?

Fatter du Skyernes Svæven, den Alvises Underværker?

Ki ou kakahu nei ka mahana, ina whakamarietia e ia te whenua ki te hau tonga?

Du, hvis Klæder ophedes, når Jorden døser ved Søndenvind?

Ka taea ranei e koe te whakatakoto ngatahi me ia te rangi hei papatupu, ano he whakaata whakarewa?

Hvælver du Himlen sammen med ham, fast som det støbte Spejl?

Whakaaturia mai ki a matou ta matou e korero ai ki a ia; e kore hoki e tika i te pouri ta matou whakatakoto o te korero.

Lær mig, hvad vi skal sige ham! Intet kan vi få frem for Mørke.

E korerotia ranei ki a ia kei te mea ahau ki te korero? Kia hiahia ranei te tangata kia horomia ia?

Meldes det ham, at jeg taler? Siger en Mand, at han er fra Samling?

Na inaianei e kore nga tangata e kite ana i te marama e wheriko mai nei i te rangi: otiia ka tika atu te hau, ka whakawateatia ratou.

Og nu: Man ser ej Lyset, skygget af mørke Skyer, men et Vejr farer hen og renser Himlen,

E ahu mai ana i te hauraro te aho ano he koura; kei te Atua te kororia whakawehi.

fra Norden kommer en Lysning. Over Gud er der frygtelig Højhed,

Ko te Kaha Rawa, e kore ia e taea te whakataki e tatou; hira rawa tona kaha; a e kore ia e tukino i tana whakarite whakawa, i te nui o te tika.

og den Almægtige finder vi ikke. Almægtig og rig på Retfærd bøjer han ikke Retten;

Koia ka wehi nga tangata i a ia: e kore ia e whai whakaaro ki te hunga ngakau mohio.

derfor frygter Mennesker ham, men af selv kloge ænser han ingen.