Lamentations 5

Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay; Hevero sy diniho ny latsa mahazo anay.
Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
Ny lovanay dia afindra ho an'ny vahiny ary ny tranonay ho an'ny hafa firenena.
Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
Efa kamboty izahay ka tsy manan-dray, ny reninay dia toy ny mpitondra-tena.
Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
Na dia ny loharanonay aza dia andoavanay vola vao azonay isotroana, ary ny kitay hazonay dia vidinay vao azo.
Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
Rambondrambonan'ny mpanenjika amin'ny hatokay izahay; Reraka izahay fa tsy manam-pitsaharana.
Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
Nanolo-tanana tamin'ny Egyptiana sy ny Asyriana izahay mba ho voky hanina.
Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.
Nanota ny razanay tsy etỳ intsony izy; Ary izahay no mivesatra ny helony.
Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
Andevo no manapaka anay; Tsy misy manafaka anay amin'ny tànany.
Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
Noho ny sabatra mamely any an-efitra dia manao vy very ny ainay izahay vao mahazo hanina.
Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
Mahamay toy ny fatana ny hodi-tray noho ny fahamaimaizana avy amin'ny mosary.
Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.
Nosavihina ny vehivavy tao Ziona ary ny virijina tao amin'ny tanànan'ny Joda.
La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
Nahantona tamin'ny tànany ny lehibe; Ary ny antitra tsy mba nohajaina.
La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
Ny zatovo nitondra ny fikosoham-bary; Ary ny ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.
La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.
Ny loholona tsy misy eo am-bavahady, ary ny zatovo tsy mitendry zava-maneno intsony.
La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
Ny hafalian'ny fonay dia nitsahatra, ary ny dihinay niova ho fitomaniana.
Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.
Efa afaka ny satro-boninahitra tamin'ny lohanay; Idiran-doza izahay, fa efa nanota!
Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
Ary noho izany dia reraka ny fonay, eny, noho izany dia maizina ny masonay,
Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:
Noho ny amin'ny tendrombohitra Ziona, izay efa lao sady ikarenjen'ny amboahaolo.
Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.
Jehovah ô, ianao no mipetraka mandrakizay, eny, ny seza fiandriananao no maharitra hatramin'ny taranaka fara mandimby.
Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
Ahoana no dia anadinoanao anay mandrakizay sy ahafoizanao anay andro lava ?
Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay; Havaozy ho toy ny fahiny ny andronay.
Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.
Moa dia nandà anay tokoa va Hianao sy tezitra aminay indrindra?
Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.