Psalms 49

Hear this, all ye people; give ear, all ye inhabitants of the world:

Ey bütün halklar, dinleyin! Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,

Both low and high, rich and poor, together.

Halk çocukları, bey çocukları, Zenginler, yoksullar!

My mouth shall speak of wisdom; and the meditation of my heart shall be of understanding.

Bilgelik dökülecek ağzımdan, Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,

I will incline mine ear to a parable: I will open my dark saying upon the harp.

Kulak vereceğim özdeyişlere, Lirle yorumlayacağım bilmecemi.

Wherefore should I fear in the days of evil, when the iniquity of my heels shall compass me about?

Niçin korkayım kötü günlerde Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?

They that trust in their wealth, and boast themselves in the multitude of their riches;

Onlar varlıklarına güvenir, Büyük servetleriyle böbürlenirler.

None of them can by any means redeem his brother, nor give to God a ransom for him:

Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, Tanrı’ya fidye veremez.

(For the redemption of their soul is precious, and it ceaseth for ever:)

Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, Kimse ödemeye yeltenmemeli.

That he should still live for ever, and not see corruption.

Böyle olmasa, Sonsuza dek yaşar insan, Mezar yüzü görmez.

For he seeth that wise men die, likewise the fool and the brutish person perish, and leave their wealth to others.

Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, Aptallarla budalaların yok olduğunu. Mallarını başkalarına bırakıyorlar.

Their inward thought is, that their houses shall continue for ever, and their dwelling places to all generations; they call their lands after their own names.

Mezarları, sonsuza dek evleri, Kuşaklar boyu konutları olacak, Topraklarına kendi adlarını verseler bile.

Nevertheless man being in honour abideth not: he is like the beasts that perish.

Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.

This their way is their folly: yet their posterity approve their sayings. Selah.

Budalaların yolu, Onların sözünü onaylayanların sonu budur. Sela

Like sheep they are laid in the grave; death shall feed on them; and the upright shall have dominion over them in the morning; and their beauty shall consume in the grave from their dwelling.

Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, Ölüm güdecek onları. Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, Cesetleri çürüyecek, Ölüler diyarı onlara konut olacak.

But God will redeem my soul from the power of the grave: for he shall receive me. Selah.

Ama Tanrı beni Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak Ve yanına alacak. Sela

Be not thou afraid when one is made rich, when the glory of his house is increased;

Korkma biri zenginleşirse, Evinin görkemi artarsa.

For when he dieth he shall carry nothing away: his glory shall not descend after him.

Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, Görkemi onunla mezara gitmez.

Though while he lived he blessed his soul: and men will praise thee, when thou doest well to thyself.

Yaşarken kendini mutlu saysa bile, Başarılı olunca övülse bile.

He shall go to the generation of his fathers; they shall never see light.

Atalarının kuşağına katılacak, Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.

Man that is in honour, and understandeth not, is like the beasts that perish.

Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.