Psalms 147

Lodate l’Eterno, perché è cosa buona salmeggiare al nostro Dio; perché è cosa dolce, e la lode è convenevole.

Αινειτε τον Κυριον διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.

L’Eterno edifica Gerusalemme, raccoglie i dispersi d’Israele;

Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.

egli guarisce chi ha il cuor rotto, e fascia le loro piaghe.

Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.

Egli conta il numero delle stelle, le chiama tutte per nome.

Αριθμει τα πληθη των αστρων Καλει τα παντα ονομαστι.

Grande è il Signor nostro, e immenso è il suo potere; la sua intelligenza è infinita.

Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου η συνεσις αυτου αμετρητος.

L’Eterno sostiene gli umili, ma abbatte gli empi fino a terra.

Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.

Cantate all’Eterno inni di lode, salmeggiate con la cetra all’Iddio nostro,

Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα

che cuopre il cielo di nuvole, prepara la pioggia per la terra, e fa germogliare l’erba sui monti.

τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων

Egli dà la pastura al bestiame e ai piccini dei corvi che gridano.

τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.

Egli non si compiace della forza del cavallo, non prende piacere nelle gambe dell’uomo.

Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.

L’Eterno prende piacere in quelli che lo temono, in quelli che sperano nella sua benignità.

Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.

Celebra l’Eterno, o Gerusalemme! Loda il tuo Dio, o Sion!

Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον αινει τον Θεον σου, Σιων.

Perch’egli ha rinforzato le sbarre delle tue porte, ha benedetto i tuoi figliuoli in mezzo a te.

Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.

Egli mantiene la pace entro i tuoi confini, ti sazia col frumento più fino.

Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου σε χορταινει με το παχος του σιτου.

Egli manda i suoi ordini sulla terra, la sua parola corre velocissima.

Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.

Egli dà la neve a guisa di lana, sparge la brina a guisa di cenere.

Διδει χιονα ως μαλλιον διασπειρει την παχνην ως στακτην.

Egli getta il suo ghiaccio come a pezzi; e chi può reggere dinanzi al suo freddo?

Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;

Egli manda la sua parola e li fa struggere; fa soffiare il suo vento e le acque corrono.

Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.

Egli fa conoscere la sua parola a Giacobbe, i suoi statuti e i suoi decreti a Israele.

Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.

Egli non ha fatto così con tutte le nazioni; e i suoi decreti esse non li conoscono. Alleluia.

Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.