Lamentations 5

Ricordati, Eterno, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi il nostro obbrobrio!
Ενθυμηθητι, Κυριε, τι εγεινεν εις ημας επιβλεψον, και ιδε τον ονειδισμον ημων.
La nostra eredità è passata a degli stranieri, le nostre case, a degli estranei.
Η κληρονομια ημων μετεστραφη εις αλλοτριους, αι οικιαι ημων εις ξενους.
Noi siam diventati orfani, senza padre, le nostre madri son come vedove.
Εγειναμεν ορφανοι ανευ πατρος, αι μητερες ημων ως χηραι.
Noi beviamo la nostr’acqua a prezzo di danaro, le nostre legna ci vengono a pagamento.
Με αργυριον επιομεν το υδωρ ημων τα ξυλα ημων επωληθησαν εις ημας.
Col collo carico noi siamo inseguiti, siamo spossati, non abbiamo requie.
Επι τον τραχηλον ημων ειναι διωγμος εμοχθησαμεν, αναπαυσιν δεν εχομεν.
Abbiam teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.
Ηπλωσαμεν χειρα προς τους Αιγυπτιους, προς τους Ασσυριους, δια να χορτασθωμεν αρτον.
I nostri padri hanno peccato, e non sono più; e noi portiamo la pena delle loro iniquità.
Οι πατερες ημων ημαρτησαν, εκεινοι δεν υπαρχουσι και ημεις φερομεν τας ανομιας αυτων.
Degli schiavi dominano su noi, e non v’è chi ci liberi dalle loro mani.
Δουλοι εξουσιαζουσιν εφ ημας δεν υπαρχει ο λυτρονων εκ της χειρος αυτων.
Noi raccogliamo il nostro pane col rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.
Φερομεν τον αρτον ημων μετα κινδυνου της ζωης ημων, απ εμπροσθεν της ομφαιας της ερημου.
La nostra pelle brucia come un forno, per l’arsura della fame.
Το δερμα ημων ημαυρωθη ως κλιβανος, απο της καυσεως της πεινης.
Essi hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.
Εταπεινωσαν τας γυναικας εν Σιων, τας παρθενους εν ταις πολεσιν Ιουδα.
I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona de’ vecchi non è stata rispettata.
Οι αρχοντες εκρεμασθησαν υπο των χειρων αυτων τα προσωπα των πρεσβυτερων δεν ετιμηθησαν.
I giovani han portato le macine, i giovanetti han vacillato sotto il carico delle legna.
Οι νεοι υπεβληθησαν εις το αλεσμα, και τα παιδια επεσον υπο τα ξυλα.
I vecchi hanno abbandonato la porta, i giovani la musica dei loro strumenti.
Οι πρεσβυτεροι επαυσαν απο των πυλων, οι νεοι απο των ασματων αυτων.
La gioia de’ nostri cuori è cessata, le nostre danze son mutate in lutto.
Επαυσεν η χαρα της καρδιας ημων, ο χορος ημων εστραφη εις πενθος.
La corona ci è caduta dal capo; guai a noi, poiché abbiamo peccato!
Ο στεφανος της κεφαλης ημων επεσεν ουαι δε εις ημας, διοτι ημαρτησαμεν.
Per questo langue il nostro cuore, per questo s’oscuran gli occhi nostri:
Δια τουτο εξελιπεν η καρδια ημων, δια ταυτα εσκοτοδινιασαν οι οφθαλμοι ημων.
perché il monte di Sion è desolato, e vi passeggian le volpi.
Δια την ερημωσιν του ορους Σιων, αι αλωπεκες περιπατουσιν εν αυτω.
Ma tu, o Eterno, regni in perpetuo; il tuo trono sussiste d’età in età.
Συ, Κυριε, κατοικεις εις τον αιωνα ο θρονος σου διαμενει εις γενεαν και γενεαν.
Perché ci dimenticheresti tu in perpetuo, e ci abbandoneresti per un lungo tempo?
Δια τι θελεις μας λησμονησει δια παντος; θελεις μας εγκαταλειψει εις μακροτητα ημερων;
Facci tornare a te, o Eterno, e noi torneremo! Ridonaci de’ giorni come quelli d’un tempo!
Επιστρεψον ημας, Κυριε, προς σε και θελομεν επιστραφη. Ανανεωσον τας ημερας ημων ως το προτερον.
Ché, ora, tu ci hai veramente reietti, e ti sei grandemente adirato contro di noi!
Διατι απερριψας ημας ολοτελως, ωργισθης εναντιον ημων εως σφοδρα;