Lamentations 5

Ricordati, Eterno, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi il nostro obbrobrio!

Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.

La nostra eredità è passata a degli stranieri, le nostre case, a degli estranei.

Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.

Noi siam diventati orfani, senza padre, le nostre madri son come vedove.

Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.

Noi beviamo la nostr’acqua a prezzo di danaro, le nostre legna ci vengono a pagamento.

Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.

Col collo carico noi siamo inseguiti, siamo spossati, non abbiamo requie.

Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.

Abbiam teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.

Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.

I nostri padri hanno peccato, e non sono più; e noi portiamo la pena delle loro iniquità.

Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.

Degli schiavi dominano su noi, e non v’è chi ci liberi dalle loro mani.

Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.

Noi raccogliamo il nostro pane col rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.

Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.

La nostra pelle brucia come un forno, per l’arsura della fame.

Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.

Essi hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.

I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona de’ vecchi non è stata rispettata.

Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.

I giovani han portato le macine, i giovanetti han vacillato sotto il carico delle legna.

Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.

I vecchi hanno abbandonato la porta, i giovani la musica dei loro strumenti.

Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.

La gioia de’ nostri cuori è cessata, le nostre danze son mutate in lutto.

Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.

La corona ci è caduta dal capo; guai a noi, poiché abbiamo peccato!

Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.

Per questo langue il nostro cuore, per questo s’oscuran gli occhi nostri:

Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;

perché il monte di Sion è desolato, e vi passeggian le volpi.

Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.

Ma tu, o Eterno, regni in perpetuo; il tuo trono sussiste d’età in età.

Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.

Perché ci dimenticheresti tu in perpetuo, e ci abbandoneresti per un lungo tempo?

Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?

Facci tornare a te, o Eterno, e noi torneremo! Ridonaci de’ giorni come quelli d’un tempo!

Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.

Ché, ora, tu ci hai veramente reietti, e ti sei grandemente adirato contro di noi!

Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.