Lamentations 5

5:1

זכר יהוה מה היה לנו הביט וראה את חרפתנו׃

Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.

5:2

נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים׃

Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.

5:3

יתומים היינו אין אב אמתינו כאלמנות׃

Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.

5:4

מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו׃

Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.

5:5

על צוארנו נרדפנו יגענו לא הונח לנו׃

Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.

5:6

מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם׃

Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.

5:7

אבתינו חטאו אינם אנחנו עונתיהם סבלנו׃

Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.

5:8

עבדים משלו בנו פרק אין מידם׃

Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.

5:9

בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר׃

Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.

5:10

עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב׃

Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.

5:11

נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה׃

Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.

5:12

שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו׃

Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.

5:13

בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו׃

Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.

5:14

זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם׃

Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.

5:15

שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו׃

Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.

5:16

נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו׃

Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!

5:17

על זה היה דוה לבנו על אלה חשכו עינינו׃

Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;

5:18

על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו׃

Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.

5:19

אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדר ודור׃

Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.

5:20

למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים׃

Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?

5:21

השיבנו יהוה אליך ונשוב חדש ימינו כקדם׃

Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.

5:22

כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד׃

Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?